"DiCaprio i cała obsada zagrali dobrze, ale nie porywająco"... Nie do końca się zgodzę. DiCaprio moim zdaniem był po prostu naszkicowany grubą greską, przerysowany, momentami wychodziła mu, niestety, karykatura postaci. Rola skomplikowana, wymagajaca, ale Leonardo tym razem nie do końca podołał. Podobnie Watts i Dench - wyszły bardzo jednowymiarowo...

Za to jest tu moim zdaniem aktorska perełka: Hammer zrobił coś niesamowitego. Zagrał bez wysiłku, naturalnie i subtelnie . Tolson nie pojawiał się często, ale jak już był to jako pełnokrwista postać, a nie "aktor udający kogoś kim nie jest". Hammer wydobył ze swojej postaci dobroć, szczerość, pasję, oddanie, wrażliwość i swego rodzaju urok, a także spokój, gdy było trzeba. Tam było wszystko w małych gestach, w mimice twarzy, w słowach wypowiadanych tak, że czuło się ich drugie, wibrujące dno. Dlatego tym większa szkoda, że tak koszmarnie go postarzyli. Nie dość, że charakteryzacja wyszła nieprzekonująco i odrażająco, to jeszcze została tak skonstruowana, że odbierała Hammerowi możliwość pełnej ekspresji i ubożyła jego mimikę. A on w "młodszej wersji" Tolsona wygrywał wszystko przede wszystkim twarzą, zniuansowanymi mikroekspresjami i wzrokiem. Aż dziwi, że nie nagrodzono go za tę rolę.