Wszyscy się zachwycają magią, która to niby przepełnia obraz
Scorsese, a tak na prawdę to ja nie wiem o co tyle szumu?
Owszem dostrzegłem jej trochę na początku filmu, gdzieś w
trakcie gdy nasze oko obserwuje nocny Paryż, może też i w
trakcie poruszania się kamer na wysokości 145 - 155 cm, ale
to zdecydowanie za mało, aby twierdzić, iż ''Hugo'' jest tworem
Magicznym. Najwięcej MAGII, ale znając życie nie wiem czy
ktoś się ze mną w ogóle zgodzi, było w tych ponadczasowych
dziełach, które tworzył Melies. Tylko w momencie kiedy
pokazywano to co stworzył, znaczy się jak to wówczas
wyglądało, mówię o technice, pasji, marzeniach,
zaangażowaniu, zabawie, radości, kolorach, fantazji, dawaniu
światu czegoś zupełnie innego, przede wszystkim całe
mnóstwo chwil zapomnienia o codzienności, mogę całym
sobą powiedzieć, tak to była Magia. Magia Kina.
Zapominałem na moment, że to obraz teraźniejszy,
zmontowany jedną z najnowszych technik, przede wszystkim
dla pieniędzy. To, że przypomniano przy tym wielkiego artystę,
to już inna strona medalu. Poza tym to kino familijne, a jak
rozumiem, takowe przeznaczone jest również dla młodych
widzów, którzy nie zachłysną się chyba tym tematem. To może
być zbyt skomplikowane, ale przede wszystkim mało
interesujące i nie oczekujmy od nich Bóg wie czego. Zresztą
film może przynudzać nawet dorosłego kinomana.
Fabuła nie jest skomplikowana, ale naiwna do bólu jak diabli.
SPOILER
Chłopiec, który pomieszkuje na tym samym dworcu, na
którym w zapomnieniu i incognito wiedzie swój żywot w
sklepie ikona kina, która rzekomo już powinna dawno
spoglądać z niebios. Obaj panowie wpadają na siebie niby to
przypadkowo, ale ... Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie
fakt, iż Hugo, czyli dzieciak jest w posiadaniu maszyny -robota,
którego skonstruował, a następnie oddał do muzeum pan
Melies sklepikarz, a ten znalazł się w rękach młodzieńca, bo
jego ojciec przyniósł wynalazek do domu tuż przed śmiercią w
płomieniach jakie strawiły muzeum. Jasno się wyraziłem?
Czy to aby nie naciągane? Film na szczęście ratują
archiwalne seanse, ale tylko i wyłącznie wówczas, gdy
zapominamy o całej reszcie.
Ogólnie jak na seans rodzinny to są zbyt ciepłe kluchy. W
życiu bym nie przypuszczał, że ''Hugo'' zgarnie tyle nagród, ale
wertując to bardziej, to akurat zgarnął je za nic o czym do tej
pory pisałem. Bo są to statuetki za zdjęcia, które są
wspaniałe i rzadko kiedy takie jak tu udane, scenografię bo ta
sprawia wrażenie kapitalnej. Oddaje bardzo klimat tego
miejsca i tamtych czasów. Oskar też przypadł za dźwięk i
efekty, ale nad tym rozczulać się nie będę. Na pewno świetny
efekt jest z wykolejeniem na dworcu pociągu. Powrócę
jeszcze do formy kręcenia. Film obfituje w niecodzienne
ujęcia, a kamery umieszczone w trudnych i mało spotykanych
miejscach nadają jeszcze lepszej obserwacji przez widza.
Powolne najazdy, a także symetryczne kadrowanie, to jest to
co w kinie lubię i zawsze jak jest przynajmniej nieźle to
zmontowane, plusa ode mnie dostanie. Znakomity wizualnie
przede wszystkim za oknami stacji kolejowej. Niektórzy
krzyczą, że film Scorsese to zwykłe efekciarstwo, inaczej
mówiąc pozorna świetność. Ja akurat pod kątem formy
bardziej go będę bronił, niż pod kątem treści, bo mam do tego
pełne prawo.
Dziwię się trochę jak można było nadać do tytułu ''Hugo'' .. i
jego wynalazek?
Dobrze, że oprócz strony wizualnej, wyjątkowo radę daje
Sasha Baron Cohen w roli stróża prawa, bo kilka razy można
zaśmiać się z jego nieporadności. No dorzucę jeszcze 15
minutowy wstęp coś na styl prologu, gdy to mamy okazję
podróżować wraz z Hugonem po jego ''włościach'' :)
Poznajemy jego świat. Szkoda tylko, że wszystko inne zawodzi
swą prostotą i jest naciągnięte jak struna w gitarze.
Oglądając tą produkcję, cały czas miałem wrażenie, że jest to
film Stevena Spielberga, bo po ostatnim ''Czasie wojny'' już
nic mnie u niego nie zdziwi. Jakże podobne ''dziecko'' stworzył
Martin Scorsese, które podobno magicznym miało być, a
stało się tylko zwyczajnym. Nigdy bym nie przypuszczał.
Na więcej niż 5/10 mnie nie stać ... tak jak pana reżysera.
Pozdrawiam