Bardzo lubię te beztroskie szwedzkie lato, ujęcia pięknej przyrody, spokojny upływ czasu - to jest charakterystyczne w wielu Szwedzkich produkcjach dla/o dzieciach. Ale tutaj film zaczął mnie przerastać. Niestety te sceny kręcone w 1967 roku, współcześnie są niepokojąco dziwne, te zbliżenia na brzydkie twarze, główna bohaterka, biegająca samotnie w przykrótkich sukienkach po lesie czy jakiś lochach, strasząca gaciami, spotykająca dziwnych ludzi - nie wytrzymałem dwa razy i przerwałem, jednak doczołgałem do końca, po godzinie, mózg chyba przestawił się na styl filmu i nawet zauważyłem pewne ciekawe elementy artystyczne, ale film trwa chyba jakieś 1h i 10 min. więc to była trudna przeprawa. Współcześnie produkcja raczej nie dla dzieci, bo nie wytrzymuje próby czasu, tylko dla osób, które wspominają ten film z czasów dzieciństwa, czyli nostalgią (nie mam pojęcia czy był pokazywany w PRL), psychofanów stylizacji Astrid Lindgren i pedofili (sorry, ale taka prawda) xD