biadolisz. idz sie uczesz

Widzę, że ci się podobał :) Ja dałam mu oczko niżej. Garden State twoim zdaniem lepsze czy gorsze? ;)

Ja właśnie po Garden State, który jest jednym z moich ulubionych, pouczających filmów miałam większe oczekiwania co do 'Gdybym tylko tu był'. Film mnie nie porwał, bo brakowało właśnie takiej ISKIERKI, którą miał GS. Myślę, że to dlatego, że miał inne założenia - w GD Zach Braff był poniekąd 'sam', chodziło o jego psychikę, o jego 'odrodzenie' i na tym wątku oparty był film. Gdybym tylko tu był, mknie od momentu do momentu i na koniec mogłam odczuć lekki bałagan, że niektóre sprawy rozwiązują się same, a do rozwiązania kolejnych, trzeba włożyć tylko troszkę wysiłku...

No to czeka mnie fajny seans, bo mimo, że w "Gdybym tylko tu był" zabrakło tego czegoś i było trochę nieskładnie to jest to film ciepły i całkiem przyzwoity. "Garden State" przede mną :) Często w filmach na końcu wszystko się magicznie rozwiązuje, ale tutaj wręcz nie jest to pokazane, już przesadzili. Nieskładnie sklejone kilka fajnych scen, ale jakoś tak trochę to wszystko nie do końca przemyślane, a na pewno niedokładnie zrobione.

Moim zdaniem podobny do Spadkobierców. Jakie filmy w tym stylu jeszcze znacie ? Bo lubię ...

Nie są to super podobne filmy, ale pewne elementy mają podobne (wolne tempo, pogodzenie się ze śmiercią, chorobą bliskich oraz zbliżanie się do siebie z własną rodziną): "Debiutanci", "The Savages", "Pokój Marvina". Jeszcze "Sierpień w hrabstwie Osage", "Kotka na gorącym blaszanym dachu" (może średnio podobne, ale jest rodzina i choroba i też trochę łez trochę śmiechu), to samo, zwykłe komediodramaty o życiu i rodzinie "I wszystko lśni", "Siostry", "Twarda sztuka", "Rodzinny dom wariatów", "Wojna domowa" "Margot jedzie na ślub" - mam nadzieję, że coś dla siebie znajdziesz :)

"Being Flynn" film do polecenia ;) relacje ojciec-syn te sprawy ;)
a Zach Braff jest dalej sobą:) film miły, bo czuje się w nim miłą osobowość autora, jego wrażliwość i specyficzną estetykę amerykańskiego przedmieścia, życia dla życia, jakiegoś głębszego egzystencjalizmu, którego stara się dotknąć ... poczuć ... to miłe :) bardzo przyjemne :)

Fakt, że cały film opierał się na nim i jego specyfice. Jednak tu wg mnie przeszarżował. Aktor, twórca ma w sobie faktycznie coś fajnego, melancholijnego i ciepłego, ale również skłonność do infantylnych scen i specyficznego humoru rozładowującego akcję. O ile w "Garden state" (może to sentyment) to coś działało i mnie zauroczyło, to tutaj niestety byłem poza filmem. Kilka scen (i tu szkoda, bo czuć było potencjał) bardzo dobrych, ale pomiędzy ogólnie mocno wtórnymi i "tanimi". Do tego mimo rozbuchanej formy wizualnej wyszło nijako i bez wyrazu.