Gdzie wymysł głównego bohatera a gdzie prawda.Cały film ma sens jak najbardziej dąży do określonego celu,wszystko jest racjonalne mimo, że w niektórych miejscach jest to podlane Lynchowskim sosem,który potęguje mroczny klimat całego obrazu,to oś fabuły ma jak najbardziej sens.No tak ale ta końcówka burzy niestety ten sens,no bo jeśli fikcją było,że nasz bohater nie spotkał na swojej drodze śledztwa policjanta-mordercę to po co reżyser tyle nam zaserwował scen z życia owego policjanta,to myśmy to widzieli a nie nasz bohater(np.rozmowa policjanta ze swoimi przełożonymi,jego życie rodzinne,przyznanie dla niego nagrody)dużo tego było,czy myśmy też popadli w obłęd(oczywiście to był żart),ale my jako postronni obserwatorzy jesteśmy zdrowi na umyśle,nasz bohater nie do końca(przypuśćmy)....
Podsumowując ja to widzę tak:To że on zabił policjanta było jego wymysłem jak najbardziej,ale reszta chyba prawdą,chyba...No bo nie wiem naprawdę jakie było zamierzenie reżysera?