Jak interpretujecie ten film?
przyklady:
- łysy chodzi po suficie? (imo, jego całe zycie to szalenstwo więc po prostu mentalnie zyje do gory nogami, odwrotnie niz wszyscy)
- scena z pogrzebem (idee pisarza legly w gruzach?)
- scena z zabiciem wszystkich (w sumie mozna domniemac, ze nigdy nie chcial, zeby zespol wygral, to byla tylko zabawa i byl zawiedziony tym, ze ktokolwiek go docenil, pochodzi ze swiata ludzi inteligentnych - czuje odrazę do swiata patologii więc ostatecznie postanawia zniszczyc cos co jest jego częścią czyli owych bohaterow? podobnie przyklad z bodaj namowieniem goscia na to by (wczesniej) zabil zonę itd)
- byly jeszcze jakies sceny? jak sie zapatrujecie na ogolna wymowe tego filmu?

Swoją drogą, ŚWIETNY KLIMAT! jeden z niewielu filmów z takim genialnym klimatem, imo praca kamery, lokacje, cała akcja i przede wszystkim muzyka to elementy, ktore swiadomie bądź nie wytworzyly taki specyficzny klimat tego filmu, ktory po prostu cenię bardzo wysoko.

Szkoda, ze film się jakos nie przyjął, mimo jednej nagrody (i to z Polski :D) film chyba nigdzie nie został dostrzeżony. Szkoda, ale imo ma to związek z tym, ze widzowie są przewrazliwieni i nie łykają dobrze scen patologii jakie mają miejsce na filmie. Osobiscie powiedzialbym, ze jest wiele filmow prezentujących znacznie wieksza patologię i to rodzimych (czasem patologie mentalną tworcow heh), aczkolwiek jezeli chodzi o tego typu sceny imo wiekszosc widzów źle je toleruje (chociazby to ze ten film wiele osob przyrownuje np do Salo pasoliniego, ktory mimo wielu walorow jest zwyklym shockerem, ktorym Ex Drummer jednak nie jest zdecydowanie. Polecam. 10/10