Cudna scena na dworcu - kamera przez kilka minut wędruje za parą głównych bohaterów, w tle obserwujemy tłumy ludzi na dworcu, z których większość patrzy prosto w kamerę (w jednym z ujęć kilkadziesiąt osób w tle bezczelnie spogląda z dystansu w obiektyw).
Przy całej mojej sympatii dla tego filmu - mam do niego wielki sentyment, a w dzieciństwie widziałem go kilka razy - pod kątem realizacyjnym razi mnóstwem wpadek warsztatowych (widać, że film powstał na bazie serialu, bo montaż jest chwilami straszny), których za dzieciaka się nie zauważało.
Niemniej film ma swój niepowtarzalny urok i przypomina czasy dzieciństwa, choć już nie potrafię tak całkiem bezkrytycznie go ocenić.