W wielkopańskim domu na francuskiej prowincji pokojówka Celestine pracuje dla rodziny Lanlaire`ów. Cierpiący na zawroty głowy Georges zakochuje się w młodej kobiecie, a jego matka umacnia go w tych uczuciach. Pani Lanlaire obawia się, iż jej syn mógłby opuścić dom i ma nadzieję, że zatrzyma go tu związek z Celestine. Z powodu tych planów cierpi służący Joseph, także zadurzony w dziewczynie. Z rozpaczy obrabowuje sąsiada Lanlaire`ów, który przy tym umiera. Zmusza także Celestine do wspólnej ucieczki...

Znawcy uważają, że lepszą ekranizacją utworu Octave Mirbeau jest film Luisa Bunuela z 1963 roku. Jego dzieło oddziałuje bowiem większym autentyzmem i wtopieniem się we francuską rzeczywistość niż hollywoodzka produkcja Renoira.

W wielkopańskim domu na francuskiej prowincji pokojówka Celestine pracuje dla rodziny Lanlaire`ów. Cierpiący na zawroty głowy Georges zakochuje się w młodej kobiecie, a jego matka umacnia go w tych uczuciach. Pani Lanlaire obawia się, iż jej syn mógłby opuścić dom i ma nadzieję, że zatrzyma go tu związek z Celestine. Z powodu tych planów cierpi służący Joseph, także zadurzony w dziewczynie. Z rozpaczy obrabowuje sąsiada Lanlaire`ów, który przy tym umiera. Zmusza także Celestine do wspólnej ucieczki...