Szczerze mówiąc ja sama nie bardzo wiem o co w nim chodzi. Spodziewałam się zupełnie innej końcówki, nie umiem na to jakoś spojrzeć. Może jestem za głupia na ten film, a może po prostu ten film nie jest do zrozumienia tylko do obejrzenia.

Cały film czekałam na wyjaśnienie, co się stało z dziewczynką i do końca nie wiadomo. Kompletnie nie rozumiem tego filmu...

Witam w klubie!

Też się nad tym zastanawiałam, jednak w trakcie filmu gdy jego mama opowiada mu sytuację że widziała Go w tej kawiarni o którą pytał rodziców czy kiedyś tam byli. Powiedziała, że widziała Jego przed narodzinami - a film kończy się właśnie gdy jego żona rodzi więc może dziewczynka dopiero przyszła na świat. Jakaś może retrospekcja... Tytuł "dziecko w czasie" też trochę zagadkowy ale jednak pasuje :) A Wy jak myślicie?

...ale jest jedna sprawa ona w szpitalu mowie ze bedzie braciszek ......

faktycznie ale jednak chłopiec też im się pojawiał przed oczami, tak jak dziewczynka

A nie pomyśleliście co to za kobieta która się do niego uśmiechała przez okno? W tym bawię The Bell. Skoro jego matka zobaczyła go tam przez okno, jak był już chłopcem, a była w ciąży, to on teraz zobaczył swoją córkę tylko starszą, przez to samo okno, w tym samym pubie. To była właśnie jego córka tylko za ileś tam lat. Moja żona to wykminila zaraz po tym jak jego matka opowiedziała że tam z nią był w tym pubie. Pozdro

ciekawe ....podoba mi się to... ja myślałem ze to jego mama ....dlatego on wspomina jej ...kobieta była ubrana chyba staromodnie .....

To jest trop :)

a o co z tym jego przyjacielem chodziło ? o co kaman generalnie w filmie ?
tak całościowo ?

Nie wiem, co ten Premier namajstrował...jakby tego Charlsa zaczarowali w wieczne dziecko. Jego nowe dzieło, które miało być powodem kpin to- moim zdaniem- skrypt o programie nauczania.

W połowie filmu premier z kimś tam ogląda zdjęcia przyjaciela z lasu je i rozmawiają".. on się bawi..mogłoby gorzej.. jeśli nie przestanie, to zagrozi raportowi.. połóż temu kres. powiedz ,ze ma szlaban.." więc może dlatego popełnił samobójstwo, odcięli go od wszystkiego próbując kierować jego życiem.. Ale o jaki raport chodziło, nie wiem..

I dalej Stephen i Charles w lesie.. na pytania Charlesa co tam robi".. dobrze się bawię, jestem sobą.. szukam dziecka, nikt go nie porwał.. ale zostało zabronione, zakazane i muszę je znaleźć..." Jego przyjaciel napisał książkę" .. o której mówił, ze będzie przedmiotem kpin".. książkę którą potem Charlesowi przyniosła dyrektorka ze szkoły Stephen zapewne robił wiele wbrew sobie, to go niszczyło...
Jeśli chodzi o córkę Charlesa...... Ogród-rozmowa Charlesa z matką, która opowiada o chłopcu ,którego widziała przez okno i wiedziała, ze to nienarodzony Charles.. może o to chodzi, o różne rzeczywistości w tym samym czasie.. Potem Charles jedzie do szpitala.. żona rodzi.. zaszła w ciążę zapewne wtedy, gdy Charles odwiedził ja w domku.. Tylko czemu mu nie powiedziała wcześniej
..

Oj nie wiem.. Moim zdaniem to byli jego rodzice. Kobieta jest zdenerwowana przed rozmową ze swoim facetem o dziecku, widać to jak facet odchodzi od stolika. To jest po prostu ta sytuacja, o której później opowiadała mu matka.

W pubie byla jego matka z ojcem. Jego matka mu wykasnila ze w ten dzien powiadamiala ojca o ciazy a jego samego rowniez widziala przez okno. W drodze do szpitala na samym koncu w pociagu widzial chlopca ktory znika i juz wiedzial ze zobaczyl wlasnego syna. Pojawianie sie corki mozna tlumaczyc tak, ze zyje "gdzies tam" i trzeba miec nadzieje i wierzyc ze wkoncu sie spotkaja.

To najbardziej do mnie trafia. Film to jakas terapia dla osob ktore moze stracily dziecko. Dziwny i niesyety konczy sie nue rsk jakbysmy chcieli.

Mam zamiar przeczytać książkę. Może wtedy lepiej się zrozumie film :D

Też się nad tym zastanawiam ale jakieś to wszystko nie do końca jest spójne:) nie wiem co mam myśleć o tym filmie?

Film jest przede wszystkim niespójny. Jak przez mgłę pamiętam książkę, ale właśnie ta książka ułatwiła mi oglądanie tego filmu. Ogólnie jest to dramat rodziców po stracie dziecka - tak samo jak w książce, w filmie nie ma rozwiązania dotyczącego Kate (nie odnalazła się). Od zagubienia, po oskarżanie się, następnie powolne oswajanie się (godzenie się) z losem i powrót do siebie, dzięki kolejnemu dziecku. Dla mnie kuleje scenariusz i charakteryzacja - często nie można rozpoznać kiedy jest rzeczywisty czas, a kiedy retrospekcje.

Twój wpis daje prostą odpowiedź do jakiej doszedłem po seansie, ale w trakcie filmu dodatkowe wątki i sceny nie ułatwiały tego. Stąd jak widać mnóstwo interpretacji i wyciągania wniosków z pojedynczych słów. Niektórzy lubią myśleć że coś ma drugie i trzecie dno, nie zawsze mając rację...

No właśnie, niespójny. A do tego brak konkretnego zakończenia, czyli najlepiej z odnalezieniem córki.
Bo może to ma być tylko obraz psychologiczny i jedynie tak cokolwiek rozpatrywać i niepotrzebnie człowiek nastawiał się na coś więcej.
Abstrahując od książki, w tej historii był potencjał, ale odnoszę wrażenie, że autorowi brakowało pomysłu i tak w sumie wszystko się kręciło w miejscu i o ile film nawet aż tak nie nudził, to tuż po obejrzeniu czuję znużenie.