Mnie również w tym filmie najbardziej urzekła braterska miłość między rodzeństwem. Ich wrażliwość i opiekuńczość względem siebie oraz troska o rodziców i próba samodzielności w radzeniu sobie ze swoimi problemami. Lubię wracać do tego filmu, bo jest on dla mnie jednym z drogowskazów na życie.

To jest z pewnością dobry drogowskaz

Drogowskaz w życiu - jak najbardziej. To jeden z tych nielicznych filmów pokazujących jak być lepszym człowiekiem (nie zmuszających do jakiś głębokich przemyśleń, ukazujących jakieś niebanalne prawdy o świecie, a jedynie - "patrz maluczki i się ucz")

"patrz maluczki i się ucz" - haha dokładnie TAK! :)

Zgadzam się z Wami oraz z tym co powiedziane tutaj zostało. Mnie się chce wracać do tego filmu, w bardzo prosty sposób mówi o czymś, nad czym można rozkminiać godzinami. To taka zdaje się płaska powierzchnia, pod którą jest cały kosmos.

Pięknie napisane :-) Dla mnie film jest bardzo wzruszający, wręcz osobisty... Gdy Ali roni łzy po utracie butów (scena z siostrzyczką), czy jako spóźniony do szkoły (scena z nauczycielem), to serce mi się kraje, i płakać mi się chce także... Nie wiem dlaczego. Urzekający film...

Zgadzam się z powyższym stwierdzeniem. Gdy myślę o tym filmie myślę u r z e k a j ą c y ! Jest po prostu przepiękny ( chodzi o wątek w powyższych wypowiedziach ) i zapada w pamięć na zawsze !

Mówi się, że "Zachód ma pieniądze ale Wschód ma duszę" i coś w tym jest.

Sprawa jest chyba jeszcze prostsza. Tam gdzie ludzie nie mają zbyt wiele (jako społeczeństwo) tam bardziej ceniono honor i inne niematerialne wartości.