Szkoda tylko że powstał o pięć lat za wcześnie. Ciekawe jakby się zakończył znając dalsze losy Hitlera i jego rządów, aż po wsadzenie sobie kuli w łeb.

Właściwie ten film to przewidział , przecież Chaplin w nim od początku obnażą szaleństwo, ale też słabość totalitaryzmu pana H.
Gdy faktycznie w 1945 roku w pełni obnażyła się słabość tego domku z kart to jedynym wyjściem szaleńca który go zbudował było palnąć sobie w łeb.
Szkoda tylko, że nastąpiło to 30 kwietnia, a nie pierwszego, co podkreśliłoby, że to wszystko był jeden wielki żart małego człowieczka.

Też fakt:)

No szkoda, ale i tak film świetny

Zgadzam się z Tobą, film jest ponadczasowy

Mam podobne zdanie

Film ponadczasowy, wielce odważny, zabawny i dający jakąś dziwną nadzieję na nie wiadomo co... Może wiarę w ludzi, że tak potrafili jednoczyć się w cierpieniu i walce. I ta ostatnia przemowa... gdyby tak wszyscy ludzie ją usłyszeli i wzięli sobie do serca. Ach.. no i sam Charls :-) Uwielbiam tego aktora, na prawdę uwielbiam :-) Mam do niego wielki szacunek, tak jak do tego wszystkiego co stworzył. Skoro potrafił wyjść ze swojej biedy, przeżyć przytułki i chorobę matki, te wszystkie obskurne mieszkania w jakich przyszło mu żyć oraz samotność i niepewność, i nadal dążył do swoich marzeń, to ja nie mogę? Mogę! :-) Wszystko jest możliwe - myślę sobie oglądając jego filmy i czytając o nim różne rzeczy. Dyktator... och no zauroczył mnie ten film...I rzeczywiście ciekawe co by było, gdyby powstał trochę później, a z drugiej strony może dobrze, że powstał wtedy, kiedy powstał. I tak narobił niemałego zamieszania hehe :-)