"Mówicie o jakichś ambicjach i chęci zmiany. Tylko, że życie to nie swój czubek nosa, a poczucie odpowiedzialności. April miała depresję. Nie kochała dzieci, usunęła ciążę, nie kochała Franka tylko, jak to ktoś słusznie zauważył, swoje wyobrażenie jego osoby. Wyjazd do Paryża był właśnie ucieczką. Wcale by jej nie pomógł. Bardzo wierzyła, że tak będzie, ale szybko by się rozczarowała."

- serio? I wlasnie poczuciem odpowiedzialnosci sie wykazala, bo chciala ratowac wlasne i swojej rodziny szczescie! Przeciez w tym zwiazku doszlo do zdrady - najpierw ze strony Franka i to wlasnie on wykazal sie duza niedojrzaloscia i nieodpowiedzialnoscia, bo zrobil to w momencie kiedy jego malzenstwo przechodzilo kryzys. Najlatwiej jest uciec w ramiona sekretarki, nie, a nizeli stawic czola sytuacji? Jeszcze przed calym paryskim pomyslem, mielismy dwójke bardzo nieszczesliwych ludzi. To nie tak przeciez, ze Frank byl mega szczesliwy i spelnial sie zawodowo - on tej pracy nie cierpial i sam na poczatku powiedzial, ze nigdy nie chcial wybrac drogi jaka jego ojciec podazal, a znalazl sie dokladnie w tym samym punkcie.

Skad wniosek, ze dzieci nie kochala? Podczas calego filmu nic nie podwazylo jej rodzicielstwa do momentu kiedy przezyla zalamanie nerwowe i w chwiejnym stanie emocjonalnym zdecydowala sie na usuniecie dziecka. A takze, skad wniosek, ze Paryz by jej nie pomógl? Tego nigdy sie nie dowiemy. Mozliwe, ze znalazlaby prace w ktorej by sie spelniala, a, ze Frank byl zafascynowany miastem i jako mlody chlopak mial plany, zeby sie tam przeniesc, to moze tez bylby szczesliwy. Wspolne plany i dazenie do nich, a pozniejsze zmiany, bardzo wzmacniaja zwiazki. Franka zgubily pieniadze - stwierdzil, ze moze zostac w pracy, ktorej nie cierpi jak tylko awansuje i bedzie zarabial wiecej niz dotychczas. Pomyslal wtedy tylko o sobie i generalnie stchórzyl - tak jak to robi wiekszosc ludzi zyjac zyciem, ktorym nie chca zyc, ale maja za mala sile przebicia, zeby cokolwiek zmienic.

Cala rodzina podporzadkowala sie jej planom? Przeciez Frankowi pomysl sie bardzo spodobal na poczatku. A dzieci jak to dzieci - byly male, na pewno szybko by sie przyzwyczaily. Co tez takiego wielkiego mieli tam do stracenia? Gdzie tutaj widzisz egoizm? W ratowaniu siebie, meza i dzieci? Serio?

Czyli Twoim zdaniem lepiej, zeby te dzieci mialy nieszczesliwa matke, od malego obserwowaly model malzenstwa rodzicow, ktorzy sa wzajemnie nieszczesliwi, a takze, zeby April nigdy nie spelnila sie zawodowo, a Frank zostal w pracy, ktorej nienawidzi? To nazywasz dojrzaloscia i poczuciem odpowiedzialnosci? SERIO? Nie, mój drogi, zycie czasami trzeba wziac za rogi, zaryzykowac, walczyc o szczescia, podazac "droga do szczescia", jak sama nazwa filmu glosi.

I dodam, ze to bardzo smutny film, ale zarazem niesie potezna ukryta wiadomosc: odzwierciedla prawdziwe zycie! Wielu ludzi wpada w tego typu konwencjonalne pulapki - albo maja potezne kredyty do splacenia, albo maja dzieci za wczesnie, albo pracuja w pracach, ktorych nie cierpia i wlasnie przez to zapominaja co to znaczy naprawde zyc! Zamiast tego przyjmuja konformistyczna postawe, bo tylko taka jest akceptowana w spoleczenstwie. Bardzo to smutne! I pora sie obudzic!

powiem tylko tyle, SERIO.

Głupoty pisźesz.. Kolega wyżej prawdę pisze.

To co piszesz ma ogolnie sens...tylko ze w filmie jest zupelnie inna sytuacja. Dopasowalas wszystko zbytnio do swojego polozenia....jednak w tym wypadku April miala zdecydowanie gleboka depresje i wyjazd to byl tylko pretekst do ucieczki...

Pora się obudzić, ale do czego? Cindarella_Girl wczuj się w rolę Franka. Tak bardzo poważnie. Dostajesz lepszą posadę w pracy i lepsze zarobki. Dzięki takiej sytuacji będziesz mogła zrobić więcej niż robiłaś. I ty w takiej sytuacji porzucasz wszystko bo szukasz nowych wrażeń? I jak piszesz pora się obudzić i nie ograniczać się, czas korzystać z życia. A później obudzisz się w podeszłym wieku sama, bez dzieci i wnuków.

to jeszcze nic złego, możesz się obudzić jeszcze w gorszej sytuacji w podeszłym wieku z synem sqrw..nem pod dachem przypalającym cie żelazkiem i zabierającym pieniądze i córką mającą to głęboko w dupie, posiadanie dzieci i męża to żadna gwarancja na spokojną starość i gromadkę kochających wnuków, wręcz nierzadko dzieci są katami

z moich obserwacji życia i ludzi wynikła taka ciekawa myśl - katów, psychopatów, dziwolągów ktoś tworzy, nie jest chyba tak że wychowujemy normalnie dziecko, jest ono fajnym miłym człowiekiem i nagle z dnia na dzień postanawia być katem? Może przypalanie żelazkiem to kara za zniszczone dzieciństwo? Nie uwierzę że dziecko przypalałoby matkę jeśli by ją kochało i miało z nią normalne relacje. A więc jak to mówi znany 'filolog' - spieszmy się kochać własne dzieci, tak szybko stają się katami :)

April to nie Ty, nie Ciebie atakują i nie Tobie zarzucają to, co tutaj zarzucają ;-)

Gratuluję i trzymam kciuki. Sam nie mam odwagi, by zrobić coś podobnego, choć chciałbym. I nie zgodzę się z Panem Andrzejem - czasami "czynów i decyzji" również się żałuje; zaniechania natomiast nie zawsze.

Przeczytałam wszystkie Twoje wypowiedzi i albo masz 20 lat, albo serio mało wiesz o życiu. Naiwność w Twoich postach aż razi. Niewiele zrozumiałaś z filmu, a już porównywanie Twojego wyjazdu z April, to żałość, pusty śmiech. Nie wspominając już o wierutnych bzdurach, które wypisujesz o depresji nie mając o niej pojęcia i powielając błędne opinie, jakoby w depresji wszystko było "na nie", a to już jest wręcz społecznie bardzo szkodliwe. Nie powinnaś zabierać głosu, jeśli nie wiesz czegoś na pewno.
Możesz pisać, że tak MYŚLISZ, zamiast ferować wyroki na podstawie swoich domysłów. April była ewidentnie chora.

MYŚLISZ, że była chora czy była ewidentnie. Jeśli tak to na co ?

Depresja dwubiegunowa.

Rozumiem, że chodzi o chorobę afektywną dwubiegunową ? Do rozpoznania tej jednostki potrzebny jest minimum jeden epizod manii i depresji w określonej jednostce czasu. Czy czas w jakim dzieje się się akcja filmu pozwala nam na rozpoznanie tej choroby. Chyba, że mamy do czynienia z postacią z ultra szybką zmianą faz.

Jest faza euforii i jest faza depresji i wycofania, apatii.

Żeby rozpoznać epizod maniakalny trzeba trochę więcej niż euforia, tak samo z depresją, a objawy muszą występować przez określony czas. Dążę do tego, że jeśli znasz kryteria rozpoznania ChAD nie jesteś w stanie na 100 % powiedzieć, że April była chora. Jak sama napisałaś możesz myśleć, że była chora i masz prawo do takiej interpretacji filmu.

Jaki był motyw wyjazdu do Paryża? co w związku z tym miałoby się zmienić? Frank sam nie wiedział co chce robić w życiu. Wiedział tylko, że nie chce być tym kim jest, ale to za mało, żeby wyjeżdżać do drugiego wielkiego miasta. Czym takim dysponuje Paryż, żeby miał zmienić ich życie? Ludzie wyjeżdżają zwykle, żeby móc żyć na poziomie, strać się o lepszą pracę... Jeżeli on nie miał możliwości do namysłu, nad tym jakie jest jego powołanie, to mógł rzucić pracę i równie dobrze zająć się tym w domu. April nie kochała męża i dzieci także. Zaznaczyła nawet, że ich córka była pomyłką. Potrzebowała czasu do namysłu zamiast analizować? Rano po powrocie do domu zachowywała się jakby nic się nie stało, jakby wszystko było dobrze. Taki sposób na rozwiązanie problemu wymyśliła po spędzeniu czasu w lesie, żeby móc się zastanowić. Nie potrafiła jasno mówić o swoich uczuciach, a potem miała pretensje do Franka, że ten nie jest w stanie zapewnić jej szczęścia, a on nie umiał czytać między wierszami, więc nie dostrzegał jej potrzeb, dlatego właśnie nazwał ją "pustą skorupą kobiety". Gdyby rzeczywiście była fair w stosunku do niego nie usnęłaby dziecka, na którym mu zależało. Miała depresję przez cały czas. Nie umiała dostrzec w mężu kogoś, kim chciał dla niej być- odpowiedzialnym mężem i dobrym ojcem ich dzieci. Jak to określił szalony matematyk- dołowała go, więc jedynym sposobem na pokazanie, że jest mężczyzną było zrobienie dziecka... Lecz i tego dowodu się pozbyła.

Zgadzam się ze wszystkim, co piszesz i smutno mi, że ludzie nie rozumieją tego, o czym mówisz. Również moim zdaniem April nie miała depresji, tylko posiadała wizję i chęci zmiany tego nudnego, przewidywalnego życia. Frank za to zachowywał się jak typowy mieszkaniec naszej planety, który uważa, że jedynym celem w życiu jest praca (obojętnie gdzie, ważne, żeby była), wychowywanie dzieci i prowadzenie schematycznego trybu życia. To bardzo smutne.
W filmie był taki moment, kiedy Frank rozmawiał ze swoim bossem o awansie i spytał go, czy pamięta jego ojca, który przez 20 lat pracował w Knoxie. Szef odpowiedział, że nie i to jest świetny moment, żeby zwrócić uwagę na to, jak bezsensowny jest taki typowy, korporacyjny wyścig szczurów. Teraz Franka będzie czekało to samo - będzie wypruwał z siebie flaki, wprawdzie na dobrze płatnym stanowisku, ale po latach pracy i tak nikt nie będzie go pamiętał. O to w tym wszystkim chodzi? To chcecie po sobie zostawić?
Bardzo kibicowałam April i chciałam, żeby im się udało. W momencie, kiedy Frank dał jej do zrozumienia, że nic z tego nie będzie popadłam w taki sam stan emocjonalny jak ona. I bardzo prawdopodobne, że na jej miejscu zachowałabym się tak samo.
Nie wiem jak Wy, ale ja chciałabym żyć pełnią życia, robić w życiu to, co kocham, być przede wszystkim szczęśliwym człowiekiem (American Beauty to kolejny film, który świetnie to wszystko ukazuje). Cinderella - gratuluję Ci odwagi i trzymam za Ciebie kciuki. Mam nadzieję, że i ja kiedyś odważę się na taki krok :)

hmm abstrahując od filmu.. smutne jest to, że człowiek chce zmiany, ale nic nie robi konkretnego żeby ją osiągnąć. Niestety najczęściej jest tak, że narzeka się na wszystko co wokół i tyle, nie szukając żadnej alternatywy. Trzeba wiedzieć czego się chce, bo wiedzieć czego się nie chce nie wystarczy. A skupianie się na negatywach jeszcze mocniej je uwypukli i staną się bardziej uciążliwe. W związku z tym życzę odwagi i wzięcia odpowiedzialności za swoje życie, bo to nie sytuacje tworzą nas tylko my sytuacje. POWODZENIA!

Bardzo mądre słowa, dziękuję i pozdrawiam :)

Tylko wiesz droga koleżanko - miliony osób które pojechały po wielkie światowe szczęście - zapierdziela po 12 godzin na zmywaku we frytkarni u Araba w Londynie jako biały murzyn, z tą tylko różnicą że nie widzą swoich rodzin i przyjaciół.
Czy to zmiana na lepsze? Nie powiedziałbym.
A co do ich wyjazdu - czy lepiej przymierać z głodu w Paryżu na bezrobociu i być utrzymankiem kobity niż w USA normalnie żyć i mieć na rodzinę, dom. no ja bym się zastanowił.

typowa gadka niedojrzałych kobiet, które same nie wiedzą czego chcą, i robią problemy z niczego... i jak tam wygląda twoja sytuacja po tych ośmiu latach?

Nie miała depresji ale w nią popadła po tym jak pomysł z Paryżem nie wypalił. Ktoś tu już powiedział wiele mądrych rzeczy. Cały film ukazuje wiele prawdy w ludziach. Typowa artystka, szukająca dziury w całym, wiecznie niespełniona i dołująca męża, który poprzestał na tym co ma i sam tego żałuje (o czym mówi w dniu urodzin). Później sprawy komplikuje ciąża, on myśli rozsądnie ale i bezpiecznie, ona kolejny raz pokazuje swoje prawdziwe oblicze i wyznaje, że jest zdolna do aborcji. To pokazuje właśnie jaka z niej matka. Może ona do szczęścia potrzebowała zbyt wiele? Jeśli nie cieszyła jej rodzina, dzieci i ich dorastanie, jeśli nie potrafiła docenić tego jak wiele ma to z pewnością zasłużyła na depresję. Warto spełniać marzenia ale nie za wszelką cenę. Nie za cenę życia. I nie jestem jakimś moherem który zabrania aborcji, istnieje wiele powodów do aborcji ale ona nie miała tego powodu. Sama go sobie stworzyła. Nie zwalam całej winy na nią, to jej mąż zrezygnował z wyjazdu. A wystarczyło go po prostu przełożyć o dwa lata. Z awansem wiązała się podwyżka. Ale oni nie potrafili o takich rzeczach rozmawiać, ona uciekała, on krzyczał. Pomijam zdrady bo jak widać spłynęły po niej jak po kaczce, on potrafił się przyznać, ona zrobiła to raz ale pewnie zabolałoby go to o wiele mocniej niż ją, zważywszy na okoliczności.
Ogólnie podoba mi się ukazanie tych lat 50tych w dość przekolorowany sposób ale podkreślający nastrój filmu. Wszyscy niczym trybiki w maszynie, te same garnitury i kapelusze ruszają do pracy, wszyscy palą papierosy, nawet kobiety w ciąży i ten "American Dream". Dostajesz pracę i stać Cię na utrzymanie rodziny, zakup domu i samochodu. Fajne podkreślenie tego, jak nudni i niczym niewyróżniający się byli ludzie, którzy temu ulegli.
Dzisiaj my mamy nasz "Polish Dream". Dom na kredyt, samochód za roczną pensję. Zastaw sie a postaw się. Wakacje raz w roku, weekend w galerii i okazyjnie jakiś film przed tv ze szklanką whisky w dłoni. Czytanie durnych książek (nie mylić z tymi ciekawymi), np. Pawlikowskiej o niczym. A najlepsze jest w tym wszystkim to, że Ci "szczęśliwcy" nie widzą jak bardzo są niewyjątkowi. Jak bardzo chcieli być modni i inni, robiąc to co wszyscy. Słuchawki od DrDre, Iphone w kieszeni, od czasu do czasu zakupy w Zarze i to wszystko o czym wcześniej wspomniałem. Nie widzą lub nie chcą widzieć, że nie ma w tym nic wyjątkowego. Nie twierdzę, że źle żyją. Jeśli ktoś od zawsze marzył o spokoju, rodzinnej atmosferze, spełnianiu zachcianek żony i dzieci to cieszę się jego szczęściem ale jeśli robią to ludzie, którzy uważają, że to czyni ich wyjątkowymi, powinni się otrząsnąć bo nie ma w tym niczego wyjątkowego.

Ciekawy ten Twój polish dream. Nawet jestem skłonna przyznać Ci nieco racji. :D
"Słuchawki od DrDre, Iphone w kieszeni, od czasu do czasu zakupy w Zarze i to wszystko o czym wcześniej wspomniałem".
Nie mam kredytu i raczej się w coś takiego nie wpakuję. Samochodu jeszcze nie posiadamy, ale super drogiej bryki bym nawet nie chciała.
O tych słuchawkach pierwsze słyszę. Nie miałam nigdy "ajfona" i raczej nie zamierzam mieć. Jakoś nie przemawia do mnie ten telefon. Zarę omijam z daleka... w sumie raz tylko kupiłam tam perfumy, ale to z polecenia.
Pawlikowska? A jej imię? Nie kojarzę tej pani, sorry. ;)
Alkoholu nie piję, a zresztą i tak nawet nie mam telewizora w mieszkaniu. :D

April była egoistką, ale jej mąż też miał trochę za uszami. Obydwoje byli siebie warci.
Dla mnie byli niedopasowani, ale jest sporo takich par, więc...

więc życie toczy się dalej a wielbłądy szczekają w karawanie która jedzie dalej :)

@KonradT27
Z tym American Dream i Polish Dream trafnie ujęte.
Podobnie jak "Choose Life" z Trainspotting 2 :)
https://www.youtube.com/watch?v=PgsfVJMWL0E

Świetnie napisane. Brawo. Szczerze podziwiam.

April była przede wszystkim NIESPEŁNIONA, i to jej ego szalało... nie spełniła się aktorsko i szukała winnych... mąż, dzieci... nie chciała przyjąć do świadomości że nie ma talentu. Potem chciała pracować inaczej, taki typowy przykład kobiety która albo nie powinna zostać matką albo zostać nią już po spełnieniu zawodowym. taka matka która nie zaspokoi swoich ambicji to koszmar dla dzieci... tego akurat nie ma w filmie pokazane. Frank oczywiście też nie był święty ale mam wrażenie że myślał racjonalniej.

Zgadzam się w 100% z moją przedmówczynią! Długo by pisać, ale puenta jest ta sama.
U mnie było nieco na odwrót - dużo podróżowałam, poznawałam, mam wspaniałego męża i dziecko...i teraz dopiero doceniłam rodzinne strony (Podkarpacie ;)
I tu wróciliśmy :) Jestem teraz szczęśliwa.
Jednak nie zbudowałabym tego bez moich wcześniejszych doświadczeń. Dziękuję za piękny cytat!

oczywiście w Polsce jest pięknie, może skromniej itp ale większość ludzi którzy są takimi 'światowcami' i uważają się za wyjątkowych bo wyjechali tak naprawdę zapierniczają po 12 godzin na zmywaku u Araba we frytkarni pod Londynem i przeklinają swój los.

Wspólczuje doswiadczen i srodowiska, w ktorym sie obracales bedac zagranica. Tak jak pisalam, ja mam prace biurowa i znam tez innych Polaków pracujacych na bardzo dobrych stanowiskach.

ja się tam nie obracałem po prostu mi opowiadali w różnych miejscach jak zagadnąłem, w sklepie, na stacji itp.
Kolejna sprawa że ciężka praca nie hańbi i nie ma czego współczuć.

inaczej widocznie zrozumiałem ten film niż Ty,
dojrzałością i ambicją wyjście za kogoś z kim jak sama mówiła 'po miłej rozmowie w barze'?
Dojrzałość i ambicja to własnoręczna aborcja, w dodatku tak nieudolna że zakończona własnym zgonem?
No i na koniec czy dojrzałość i ambicja to wiara że w innym mieście będzie cudowne życie, czując że się kogoś z kim się jest tak bardzo się nienawidzi?
Czy go kochała? Oczywiście że nie, przecież w filmie setki razy ona sama mówi że go już od dawna nie kocha, wręcz czasem mówi że go nienawidzi, więc po co wmawiać że jest inaczej niż pokazane w filmie?

Przeciez slubu nie wzieli na pare dni po tym jak sie poznali w tym barze. W filmie byl tylko pokazany moment jak sie poznali i zakochali w sobie, a pozniej byl przeskok do tego jak juz byli po slubie i szukali domu. Co sie dzialo miedzy poznaniem w barze, a szukaniem domu, film nie pokazal. Ale to zrozumiale, ze byli ze soba w zwiazku, ukladalo im sie, skoro zdecydowali sie pobrac i ulozyc sobie zycie.

Gdy usuwala dziecko byla juz w glebokiej depresji - nie mnie oceniac wtedy. Tym bardziej mezczyzna nie powinien oceniac kobiety, ktory nie ma zielonego pojecia o tym jak sie wtedy czuje.

Ona Franka kochala. Na poczatku filmu bylo widac, ze mieli kryzys (jak wiekszosc mlodych malzenstw, ktora sie dociera i, ktora przygniata rzeczywistosc), ale tez widzialam milosc miedzy nimi, pomimo wszystko. Same te klotnie miedzy nimi byly dowodem na to, ze im na sobie zalezalo. Uwierz - jak sie nie kocha, to czlowiek obojetnieje na wszystko. Wyprawila mu wspaniale urodziny - ja te milosc widzialam wyraznie. Moze ogladnij film raz jeszcze? W drugiej czesci, po zdradzie, miala juz do niego inny stosunek.

1. ALe przecież ona sama w filmie mówi że się na nim zawiodła, bo ''zauroczyła się chłopcem który z nią miło pogadał przy barze na imprezie'' ale jak mówi, w dalszej rzeczywistości się na nim zawiodła. Więc to spotkanie to był jakby bodziec do podjęcia takiej a nie innej decyzji.

2. JAsne, - ale chyba przyznasz że zabijanie własnej ciąży w łazience to chyba nie jest normalne zachowanie? Wielu ludzi jest w depresji ale nikogo nie zabijają.

3. NO dobrze wszystko możemy zrzucić na depresję, ale po jakie licho ktoś się żeni, zakłada rodzinę, ma kilkoro dzieci żeby przez to mieć potem depresję? Skoro ona nienawidziła takiego życia nikt jej nie zmuszał do ślubu, 3 dzieci, męża, domku itp, czy mąż ją do tego zmusił na siłę?
A to że w 1 połowie trochę więcej jest tej niby miłości? Prosto to wytłumaczyć, jak ktoś tu już wcześniej napisał - wtedy jeszcze żyła mrzonkami o Paryżu, jak okazało się że wyjazdu, kaprysu nie ma, to nagle męża mówi otwarcie że nienawidzi, - i to ma być niby miłość? Kobieca logika:)

''W' drugiej czesci, po zdradzie, miala juz do niego inny stosunek. ''
- o czyją zdradę ci chodzi bo jeśli o jego, to przynajmniej miał odwagę się przyznać.

Co do wyjazdu z Polski - zależy to w dużej mierze od charakteru danej osoby - ba nawet nie z Polski, bo weźmy taką głupią przeprowadzkę z domku do bloków - znam wiele osób które tak kochają ciasne duszne bloki że po przeprowadzce ze wsi do bloków nigdy by nie wróciły na wieś, a znam i wiele takich co po roku sprzedali bloki i szybko wrócili na wieś bo tak brakowało im świeżego powietrza i przestrzeni...
Co do wyjazdu za granicę - sam byłem kilka lat - ok pozwiedzałem, trochę popracowałem - i wystarczy, bo dla mnie wysokie zarobki to nie priorytet - bo kasa i tak się rozejdzie, - a utraconych świąt itp z rodziną i przyjaciółmi nigdy już się nie odzyska niestety. Poznałem wielu Polaków którzy zostawili rodziny w Polsce szukając lepszego życia tam i co znaleźli - niewolnictwo na zmywaku, we frytkarni czy na śmietnisku przy selekcji odpadów, - nie oszukujmy się - jesteśmy dla nich tylko murzynami, z tą różnicą że białymi. Żadna firma nie da pracy Polakowi na dobrym stanowisku, no chyba że naprawdę ktoś ma skończonych 50 fakultetów, to może wtedy choć i tak na pierwszym miejscu byłby Anglik.
Tak więc tyra po 12 godzin na zmywaku jako biały niewolnik to nie dla każdego szczyt marzeń, dopiero w ten sposób życie ucieka przez palce, sam w obcym kraju na zmywaku....

Ciezko mi sie odniesc do wszystkiego co piszesz, bo widze duza przepasc w mysleniu i naszych osobistych doswiadczeniach zyciowych. Nie czuje sie jak murzyn zagranica. Pracuje tutaj w biurze i mam bardzo dobre zarobki. Regularnie awansuje i jezdze na wyjazdy sluzbowe po Europie i do USA. Czuje sie szanowana i doceniana. I uwierz - 50 fakultetow nie mam (to mnie rozbawilo!). Na swietach zawsze jestem w Polsce i spedzam ten czas z rodzina.

no skoro 2-3 dni w roku ci wystarcza to ja się nie wtrącam, każdy ma inne priorytety, znam wiele osób które wyjechało, ich rodzice wkrótce zmarli i nie mogą sobie do tej pory tego wybaczyć że woleli tyrać w obcym kraju niż te ostatnie 2-3 lata spędzić z własną matką lub ojcem.
''Czuje sie szanowana i doceniana'' - Bardzo mnie to cieszy, ja wolę sam siebie doceniać i szanować niż się czuć fałszywie szanowanym ze względu na wyższe stanowisko w pracy, może to ta przepaść o której mówisz?
Mam nadzieję że jednak i w Polsce można do czegoś dojść i pracować na jakimś tam stanowisku, a nie tylko za granicą :)

W Polsce spedzam ok. miesiaca w roku, a nie 2/3 dni. To raz.

To, ze napisalam, ze czuje sie szanowana i doceniana odnosilo sie do tego, ze sam napisales, ze traktuja nas jak murzynow i nie doceniaja, bo na dobre stanowiska biora samych Anglikow, co jest po prostu nieprawda i szkoda, ze tylko takie doswiadczenia/przemyslenia masz. A w Polsce z cala pewnoscia mozna zajsc daleko. Zanim wyjechalam mialam bardzo dobra prace i zarobki, ale chcialam sie po prostu rozwinac, poznac swiat i ludzi z innych krajów i cos przezyc jeszcze w tym moim zyciu. I nie zaluje. Spelnilam swoje marzenie.

"Ona po prostu miala wieksze aspiracje niz jedynie bycie matka i zona, ktora zajmuje sie tylko dziecmi i domem - to problem wielu wspolczesnych kobiet. Chciala od zycia wiecej, co w tym zlego?"

- Złe jest to, że powinno się być może wcześniej uświadomić sobie, czego się chce od życia, a nie w momencie jak się już ma męża i dzieci nagle się stwierdza, że nie takiego życia się chciało, bo wówczas to jest skrajnie nieodpowiedzialne i wręcz dziecinne zachowanie.

"Odwaze sie o smialy osad, ze to wlasnie osoby godzace sie na zycie Franka i April sa w depresji - siedzacy w tej "hopeless emptiness" i nie chcacy od zycia czegos wiecej niz ono nim jest."

- No to pojechałaś po bandzie! Każdy od życia oczekuje czegoś innego, każdy jest inny! Wielu ludziom wystarczy posiadanie domu, rodziny i spokojne życie z dnia na dzień i raz do roku pojechanie na wakacje. Grunt żeby się wzajemnie kochać i wspierać, a nie tak jak para pokazana na filmie. To, że ktoś nie przeprowadza się w życiu pięćdziesiąt razy, jeżdżąc po całym świecie i zaczynając wszędzie od zera, nie znaczy że jest nieszczęśliwy i zniewolony w jakikolwiek sposób, bo nie każdy tego potrzebuje. Jedni lubią to, inni tamto. Naucz się patrzeć na świat szerzej i nie myśl, że wszyscy są tacy sami jak Ty. Życie nie jest czarno-białe. Jest jeszcze wiele innych odcieni.

Hahaha a miałaś dwójkę dzieci i trzecie w drodze? Zapomniałaś dodać, że we Francji April miała utrzymywać rodzinę a to tego konieczna była aborcja. Poz tym według mnie szczęście jest w człowieku i umiejętność. Znam ludzi którzy wyjechali a s a tak samo tepi, beznadziejni i nieszczęśliwi. April była marną aktorką, skąd wiadomo czy umiała w ogóle coś robić dobrze?

Zgadzam się, świetny komentarz. Pozdrowienia od chłopaka z Podkarpacia, który wyrwał się, ale niestety tylko na drugi koniec Polski:)

Dla mnie to ona była naiwna, myślała, że wszystko nagle się ułoży we Francji, że tam czeka na nią posadka i wygodne życie. Gdyby udało się im wyjechać tam miałaby pewnie podobne problemy albo większe. Biedna April.

Zrozumieją to tylko równie ambitni, którzy chcą od życia czegoś więcej... ;)

Moim zdaniem April miała depresję, wpadła w nią przez swoje niespełnione marzenia i ambicje. Depresja nie wygląda tylko tak,że ktoś leży i się nie rusza, czasami prowadzi całkiem normalne na pozór życie, uśmiecha się i funkcjonuje poprawnie przed ludźmi - ale poza tym w środku jest pustka, reszta to tylko gra dla otoczenia. Ten wariat moim zdaniem w filmie jest głosem prawdy.

"Wariat" jest schizofrenikiem. Schizofrenicy mają doskonałą intuicję, nieprzeciętną wrażliwość, wyczucie emocji i zdolność do dostrzegania starannie ukrywanych prawd, a jednocześnie są pozbawieni hamulców, które zdrowym ludziom nie pozwalają na taką szczerość.

Zgodzę się z tym, że w przypadku niektórych osób zmiana miejsca zamieszkania, może być jakimiś pozytywnym bodźcem w życiu. Natomiast nie wydaje mi się, aby to miało miejsce w przypadku państwa Wheelerów. A w szczególności April, bo cały ten pomysł zrodził się właśnie u niej, i to głównie ona miała poczucie niespełnienia i życia w nieszczęśliwym układzie.
Przede wszystkim ta para miała olbrzymie problemy w związku, a dodatkowo April żyła jakimiś wyidealizowanym obrazem Franka, który nie miał wiele wspólnego z rzeczywistością. Naprawdę nie sądzę, że tak głębokie konflikty udałoby się załatać zwykłym wyjazdem. Problemy raczej pojechałaby za nimi do Paryża, tak to widzę. Z pewnością łatwiej też, jest rzucić wszystko, wyjechać i zacząć od nowa-po swojemu, kiedy nie bierze się ze sobą całej rodziny i bagażu dogorywającego związku.

Problem nieszczęśliwej, niespełnionej kobiety w związku jest tu nieźle przedstawiony, aczkolwiek uderza mnie w tym pewne kwestia. I dotyczy ona także Franka. Przede wszystkim ci ludzie, nie mają żadnego sensownego pomysłu na siebie, jakiegoś talentu, planu. Jeśli ktoś ma artystyczną duszą, ma ambitne plany to potrzebny jest właśnie talent, uparte dążenie do celu, a tego niestety za grosz nie widać we Franku, a i April wydaje się bujać w obłokach, jeśli dopiero w wieku 30 lat, z dwójką dzieci na karku - nagle czuję potrzebę rewolucji. Rozumiem położenie takiej osoby, która nagle zdaje sobie sprawę, że jej życie ulatuje przez palce i 'to nie tak miało wyglądać'. Z drugiej jednak strony, co robiłaś przez ostatnie 10 lat, żeby uniknąć takiej własnej sytuacji? Wcześniej żadna refleksja się nie zrodziła?

Żeby zagrać vabank (wyjazd do Paryża), to trzeba też mieć czym grać. A jak ktoś w wieku 30 lat, ma jedynie jakieś mgliste, naprędce sklecone plany to i szansa na powodzenie jest marna. W szczególności z rodziną i takim bagażem doświadczeń.
Dla mnie Wheelerowie mają głównie jakieś złudne chęci osiągnięcia niesprecyzowanego 'czegoś więcej', sami nie robiąc nic specjalnie w tym kierunku. Oględnie mówiąc to każdy, chciałby lepszego, ciekawszego życia, ale nie każdy ma charakter, potencjał, pasję, plan aby do tego konsekwentnie dążyć.

''Droga do szczęścia'' wydaje mi się być podobnym filmem do 'Blue Valentine', aczkolwiek ten drugi film wydaje mi się być bardziej oszczędny i przyziemny. I zdecydowanie bardziej do mnie trafił. Bo i też bardziej mamy lepiej nakreśloną całą sytuację głównych bohaterów, i widzimy naocznie z czego biorą się ich problemy.

April miała depresję dwubiegunową. Period.

Polecam w zamian :
"RANDKA NA PRZERWIE" z Thandie Newton, Nicole Kidman i Naomi Watts
https://www.filmweb.pl/film/Randka+na+przerwie-1991-5644
"W POSZUKIWANIU IDEALNEGO KOCHANKA" z Diane Keaton i Tuesday Weld :
https://www.filmweb.pl/film/W+poszukiwaniu+idealnego+kochanka-1977-7403
"ŻAR CIAŁA" z Kathleen Turner :
https://www.filmweb.pl/film/%C5%BBar+cia%C5%82a-1981-12109
"LISTONOSZ DZWONI ZAWSZE DWA RAZY" z Jessicą Lange
https://www.filmweb.pl/film/Listonosz+zawsze+dzwoni+dwa+razy-1981-1021
"ŚWIADEK MIMO WOLI" z Melanie Griffith i Deborah Shelton :
https://www.filmweb.pl/film/%C5%9Awiadek+mimo+woli-1984-12100
"ZĘBATE OSTRZE" z Glenn Close :
https://www.filmweb.pl/film/Z%C4%99bate+ostrze-1985-11830
"Fatalne zauroczenie" z Glenn Close
https://www.filmweb.pl/film/Fatalne+zauroczenie-1987-1453
"PRZECIW WSZYSTKIM" z Rachel Ward
https://www.filmweb.pl/film/Bez+szans-1984-3719
"DZIKA NAMIĘTNOŚĆ" z Melanie Griffith
https://www.filmweb.pl/film/Dzika+nami%C4%99tno%C5%9B%C4%87-1986-5310
"HARRY ANGEL" z Lisą Bonet
https://www.filmweb.pl/video/Na+skr%C3%B3ty/Harry+Angel-28804
"NIEZNOŚNA LEKKOŚĆ BYTU" z Leną Olin i Juliette Binoche
https://www.filmweb.pl/film/Niezno%C5%9Bna+lekko%C5%9B%C4%87+bytu-1988-35019
"HENRY I JUNE" z Umą Thurman i Marią de Medeiros
https://www.filmweb.pl/film/Henry+i+June-1990-6124
"POZYTYWKA" z Jessiką Lange
https://www.filmweb.pl/film/Pozytywka-1989-8837
"UZNANY ZA NIEWINNEGO" z Gretą Scacchi i Bonnie Bedelią
https://www.filmweb.pl/film/Uznany+za+niewinnego-1990-11421
"KOCHANEK" z Jane March
https://www.filmweb.pl/film/Kochanek-1992-12249
"SKAZA" z Juliette Binoche
https://www.filmweb.pl/film/Skaza-1992-9577
"DZIKA ORCHIDEA" z Carre Otis i Jacqeline Bisset
https://www.filmweb.pl/film/Dzika+orchidea-1989-31193
"DIAGNOZA ZBRODNI" Kim Basinger i Umą Thurman
https://www.filmweb.pl/film/Diagnoza+zbrodni-1992-5039
"KRWAWY ROMEO" z Leną Olin i Annabellą Sciorrą
https://www.filmweb.pl/film/Krwawy+Romeo-1993-6894
"RĘKA NAD KOŁYSKĄ" z Rebeką DeMornay i Annabellą Sciorrą
https://www.filmweb.pl/film/R%C4%99ka+nad+ko%C5%82ysk%C4%85-1992-10432
"SUBLOKATORKA" z Bridget Fondą i Jennifer Jason Leigh
https://www.filmweb.pl/film/Sublokatorka-1992-9853
"MARTWA CISZA" z Nicole Kidman
https://www.filmweb.pl/film/Martwa+cisza-1989-7572
"MALICE" z Nicole Kidman
https://www.filmweb.pl/film/Pe%C5%82nia+z%C5%82a-1993-7519
"DOLORES" z Jennifer Jason Leigh i Kathy Bates
https://www.filmweb.pl/film/Dolores-1995-5127
"DIABOLIQUE" z Isabelle Adjani, Sharon Stone i Kathy Bates
https://www.filmweb.pl/film/Diabolique-1996-5037
"NAGI INSTYNKT" z Sharon Stone i Jeanne Triplehorn
https://www.filmweb.pl/film/Nagi+instynkt-1992-1063
"W SIECI" z Demi Moore
https://www.filmweb.pl/film/W+sieci-1994-11505
"BARWY NOCY" z Jane March
https://www.filmweb.pl/film/Barwy+nocy-1994-4066
"OSTATNIE UWIEDZENIE" z Lindą Fiorentino
https://www.filmweb.pl/film/Ostatnie+uwiedzenie-1994-90658
"WIĘŹ" (Brudne pieniądze) z Giną Gershon i Jennifer Tilly
https://www.filmweb.pl/film/Brudne+pieni%C4%85dze-1996-30926
PSYCHOPATA z Sigourney Weaver i Holly Hunter
https://www.filmweb.pl/film/Psychopata-1995-8975
"DZIKIE ŻĄDZE" z Denise Richards i Neve Campbell
https://www.filmweb.pl/film/Dzikie+%C5%BC%C4%85dze-1998-45
"CIEMNA STRONA WENUS" z Agnieszką Wagner i Anną Przybylską
https://www.filmweb.pl/film/Ciemna+strona+Wenus-1997-27
"ZABIJANIE NA ŚNIADANIE" z Minnie Driver
https://www.filmweb.pl/film/Zabijanie+na+%C5%9Bniadanie-1997-622
"KREW I WINO" z Jennifer Lopez
https://www.filmweb.pl/film/Krew+i+wino-1996-584
"INCOGNITO" z Irene Jacob i Mają Ottesen
https://www.filmweb.pl/film/Incognito-1997-6430
"PODRÓŻ FELICJI" z Elaine Cassidy
https://www.filmweb.pl/film/Podr%C3%B3%C5%BC+Felicji-1999-5582
"GDZIE LEŻY PRAWDA" z Rachel Blanchard i Alison Lohman
https://www.filmweb.pl/film/Gdzie+le%C5%BCy+prawda-2005-139747
"O MIŁOŚCI I ŚMIERCI" z Anną Falchi
https://www.filmweb.pl/film/O+mi%C5%82o%C5%9Bci+i+%C5%9Bmierci-1994-34739
"FEMME FATALE" z Rebeką Romijn Stamos
https://www.filmweb.pl/film/Femme+Fatale-2002-33988
"NIEWIERNA" z Diane Lane
https://www.filmweb.pl/film/Niewierna-2002-32598
"MULHOLLAND DRIVE" z Laurą Harring, Naomi Watts i Mellisą George
https://www.filmweb.pl/film/Mulholland+Drive-2001-30630
"PIĘTNO" z Nicole Kidman
https://www.filmweb.pl/film/Pi%C4%99tno-2003-94435
"DZIEWCZYNA NA URODZINY" z Nicole Kidman
https://www.filmweb.pl/film/Dziewczyna+na+urodziny-2001-4198
"ZA DRZWIAMI SYPIALNI" z Sissy Spacek i Marisą Tomei
https://www.filmweb.pl/film/Za+drzwiami+sypialni-2001-6407
"NOTATKI O SKANDALU" z Judi Dench i Cate Blanchett
https://www.filmweb.pl/film/Notatki+o+skandalu-2006-264516
"MAŁE DZIECI" z Jennifer Connelly i Kate Winslet
https://www.filmweb.pl/film/Ma%C5%82e+dzieci-2006-226856
"WSZYSTKO GRA" ze Scarlett Johansson
https://www.filmweb.pl/film/Wszystko+gra-2005-150528
"Spring Breakers" z Seleną Gomez i Vanessą Hudgens
https://www.filmweb.pl/film/Spring+Breakers-2012-639024
"CZARNY NARCYZ" z Deborah Kerr
https://www.filmweb.pl/film/Czarny+narcyz-1947-111145
"W KLESZCZACH LĘKU" z Deborah Kerr
https://www.filmweb.pl/film/W+kleszczach+l%C4%99ku-1961-113237
"NIEWINIĄTKA" z Audrey Hepburn i Shirley MacLaine
https://www.filmweb.pl/film/Niewini%C4%85tka-1961-8119
"SEKSOLATKI"
https://www.filmweb.pl/film/Seksolatki-1972-9429
"PERSONA"
https://www.filmweb.pl/film/Persona-1966-31654
"JESTEM CIEKAWA W KOLORZE ŻÓŁTYM"
https://www.filmweb.pl/video/Na+skr%C3%B3ty/Jestem+ciekawa+-+w+kolorze+%C5%BC%C3 %B3%C5%82tym+Tylko+dla+doros%C5%82ych-32803
"MARNIE" z Tippi Hedren
https://www.filmweb.pl/film/Marnie-1964-7565
"OBRAZY" Roberta Altmana z Susanah York
https://www.filmweb.pl/film/Obrazy-1972-6382
"WRZASK" z Susanah York
https://www.filmweb.pl/film/Krzyk-1978-10872
"OPĘTANIE" z Isabelle Adjani
https://www.youtube.com/watch?v=hS1ThMTlvSg
"WALKABOUT" z Jenny Agutter
https://www.filmweb.pl/film/Walkabout-1971-11531
"EQUUS" z Jenny Agutter
https://www.filmweb.pl/film/Je%C5%BAdziec-1977-35356
"KLUTE" z Jane Fondą
https://www.filmweb.pl/film/Klute-1971-1299
"JULIA" z Jane Fondą, Vanessą Redgrave i Meryl Streep
https://www.filmweb.pl/film/Julia-1977-34788
"SPRAWA GORGONOWEJ"
https://www.filmweb.pl/film/Sprawa+Gorgonowej-1977-9718
"DZIEJE GRZECHU" Waleriana Borowczyka
https://www.filmweb.pl/film/Dzieje+grzechu-1975-5284
"IMPERIUM ZMYSŁÓW" Nagisy Oshimy
https://www.filmweb.pl/film/Imperium+zmys%C5%82%C3%B3w-1976-30918
"IMPERIUM NAMIĘTNOŚCI" Nagisy Oshimy
https://www.filmweb.pl/film/Imperium+nami%C4%99tno%C5%9Bci-1978-35119
"EMMANUELLE" z Sylvią Kristel
https://www.youtube.com/watch?v=yWdNnJd4X9c
"CZARNA EMANUELLE" z Laurą Gemser
https://www.filmweb.pl/film/Czarna+Emanuelle-1975-92671
"TURECKIE OWOCE" Paula Verhoevena
https://www.filmweb.pl/film/Tureckie+owoce-1973-11250
"DWA ŚWIATY" Paula Schradera
https://www.filmweb.pl/film/Dwa+%C5%9Bwiaty-1979-128838
"SIŁA ŻYCIOWA" z Mathildą May
https://www.filmweb.pl/film/Si%C5%82a+witalna-1985-7336
"GŁĘBOKIE GARDŁO" z Lindą Lovelace
https://www.filmweb.pl/film/G%C5%82%C4%99bokie+gard%C5%82o-1972-36308
"BEHIND THE GREEN DOOR" Artie Mitchell
https://www.filmweb.pl/film/Behind+the+Green+Door-1972-649995
"DIABEŁ W PANNIE JONES"
https://www.filmweb.pl/film/Diabe%C5%82+w+pannie+Jones-1973-37078
"NINE LIVES OF WET PUSSY" Abla Ferrary
https://www.filmweb.pl/film/Nine+Lives+of+a+Wet+Pussy-1976-40096
INNE SPOJRZENIE z Grażyną Szapołowską i Jadwigą Jankowską-Cieślak
https://www.filmweb.pl/film/Inne+spojrzenie-1982-35999
"PIĘKNA ZŁOŚNICA" z Emmanuelle Beart
https://www.filmweb.pl/film/Pi%C4%99kna+z%C5%82o%C5%9Bnica-1991-7009
"LUCIA i seks"
https://www.filmweb.pl/film/Lucia+i+seks-2001-34176
"INTYMNOŚĆ" z Kerry Fox
https://www.filmweb.pl/film/Intymno%C5%9B%C4%87-2001-30763
"9 SONGS" z Margo Stilley
https://www.filmweb.pl/film/9+Songs-2004-139132
"MARZYCIELE" z Evą Green
https://www.filmweb.pl/film/Marzyciele-2003-34199
"LOVELACE" z Amandą Seyfried
https://www.filmweb.pl/film/Kr%C3%B3lowa+XXX-2013-228145
"SERCE JAK LÓD" z Emmanuelle Beart
https://www.filmweb.pl/film/Serce+jak+l%C3%B3d-1992-9442
"NELLY I PAN ARNAUD" z Emmanuelle Beart
https://www.filmweb.pl/film/Nelly+i+pan+Arnaud-1995-589
"ŻYCIE ADELI"
https://www.filmweb.pl/film/%C5%BBycie+Adeli+%E2%80%93+Rozdzia%C5%82+1+i+2-2013- 655740
"MŁODA I PIĘKNA"
https://www.filmweb.pl/film/M%C5%82oda+i+pi%C4%99kna-2013-659861
"NIE BÓJ SIĘ, BI"
https://www.filmweb.pl/film/Nie+b%C3%B3j+si%C4%99%2C+Bi-2010-571400
"LADY M" z Florence Pugh
https://www.filmweb.pl/film/Lady+M.-2016-759174
"PRAWDA" z BB
https://www.filmweb.pl/film/Prawda-1960-8850
"MOJA NOC U MAUD"
https://www.filmweb.pl/film/Moja+noc+u+Maud-1969-32740
"KOBIETA I MĘŻCZYZNA" z Anouk Aimee
https://www.filmweb.pl/film/Kobieta+i+m%C4%99%C5%BCczyzna-1966-32455
"HIROSZIMA, MOJA MIŁOŚĆ" z Emmanuelle Rivą
https://www.filmweb.pl/film/Hiroszima%2C+moja+mi%C5%82o%C5%9B%C4%87-1959-32062
"TRZEBA ZABIĆ TĘ MIŁOŚĆ"
https://www.filmweb.pl/film/Trzeba+zabi%C4%87+t%C4%99+mi%C5%82o%C5%9B%C4%87-1972 -11219
...

Wyjazd za granicę nie da ci szczęścia i poczucia, że życie nie przecieka ci między palcami. To złudzenie. Po prostu chciałaś się wyszaleć, a to zupełnie coś innego.