Mam podobne wrażenia i również dość przypadkowo trafiłam na ten film... Urzekły mnie już zdjęcia kwiatów na początku, dość wolna narracja nie odstraszyła, zaintrygowała obsada i zanim się zorientowałam wsiąkłam w ten obraz. Wielki, stary, biały dom z ogromnym ogrodem, gdzieś pośrodku Luizjany, większości wytrawnych kinomanów od razu nasuwa skojarzenia co do kierunku w jakim może zostać poprowadzony scenariusz, a jednak nic bardziej mylnego! Momentami jest mocno moralizatorsko, a finał to przedziwny happy end, ale .... w trakcie dzieje się tam mnóstwo tego, czego bym się absolutnie nie spodziewała - i jest to ogromny plus, natomiast scena zbliżenia między dwójką głównych bohaterów i jazda autem tuż po, na dłuuugo zapadnie mi w pamięć jako wzajemna konfrontacja z ucieleśnieniem własnych "demonów" i obietnicą, że warto to zrobić.