Przyznam, nie żyłem za czasów Maradony. Nie widziałem go na boisku, widziałem go jako ćpuna, który był piłkarzem fenomenalnym, ale wywołującym kontrowersje. Jego nagła śmierć spowodowała obejrzenie tego filmu. Szkoda, że człowiek uświadamia swoje błędy, o wiele za późno. Ten film opowiada o dwóch Maradonach, piłkarskim i poza sportowym. Ten piłkarski był jednym i niepowtarzalny, z innej planety. Ten drugi natomiast wyniszczany przez sport, który kocha i przez nie właściwych ludzi, którzy przewinęli mu się przez życie, ale także przez swoje słabości do życia nocnego i nałogów. Maradona pozasportowy ma też twarz pozytywną, kocha rodzinę, swój kraj, jest życzliwy i ciepły, typowy ,,południowiec”. Z początku pomyślałem jak to film zaczyna się w 1983, po transferze do Napoli? Gdzie dzieciństwo? Dlaczego nie pokazują, jak wspiął się na szczyt? Po dłuższej chwili, jednak wszystko układa się w jedną całość, a po obejrzeniu całego filmu uświadamiasz sobie, że pokazano to co najważniejsze. Powstanie, Chwała, Zgrzyt, Upadek. Najbardziej imponują przebitki z meczów, ale też te fragment ,,zza kulis życia Diego" które urzekają i człowiek się zastanawia skąd je wzięli. Jedyną rzeczą, do której mogę przyczepić to efekty dźwiękowe, czasem wyrwane rodem z FIFY.
Myślę ze dla fana futbolu pozycja obowiązkowa, bo pokazuje jej największego giganta jego glorię i upadek, ale także najważniejszą rzecz piękno i przekleństwo piłki.