Czuje twój ból.

W pewnym sensie się z Tobą zgodzę. Jako dziecko nie potrafiłam tego oglądać, wydawało mi się okropne, straszne, nie ciągnęło mnie to tego filmu. Ale teraz jak po latach oglądam bawi mnie, nie jest to mój ulubiony musical, ale uważam, że jest zabawny i po prostu oglądanie go poprawie mi humor. Znacznie.

ten film jest dla mnie klasykiem, choć w prawdzie oglądałem go dosyć dawno
temu. Będąc małym berbeciem bardzo bawiła mnie scena z cynowym drwalem
tracącym równowagę i łapanym przez przyjaciół

Ah, i zapomniałem dodać, że ,,Mary Poppins" mi się bardziej podobał

fakt, rozumiem Cię, też kiedyś miałam podobne odczucia... ale jakoś same przeminęły, widocznie nie były tak głęboko zakorzenione, jak u Ciebie, prawdziwy Weltschmerz :D

Mam to samo ;( boję się tego filmu odkąd go obejrzałem gdy miałem 4 lata!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

moze ten film jest troche dziwny ale nic nie pzrebije tego ze aktorka ktora grala 12-letnia dorotke miala wowczas 17 lat ( a wygladala na wiecej) :PP

A ja ten film lubiłem jak byłem mały lubię i będę lubił. Arcydzieło

Kocham ten film ze wzgledu na wspaniała Judy Garland. Jest urocza i ten anielski pełen ciepła głos:)

Oglądałem pierwszy raz z jakieś 13 lat temu i od tamtej pory pamiętam niektóre sceny.
Przed chwilą skończyłem oglądać i mi się bardzo podoba, a najbardziej sam wstęp, do momentu wylądowania Dorotki w Oz. Sam pomysł i wykonanie bardzo dobre, piosenka świetna. Wszystko ma taki nierealny, fantastyczny klimat. Drwal, strach na wróble... Zapadają w pamięci.
Powinno powstawać zdecydowanie więcej takich filmów, gdzie możemy zawędrować na krańce swojej wyobraźni.

Ciekaw jestem, ile procent z tych wszystkich tutaj wypowiadających się osób, zrozumiało sens tego filmu. Nie wiem, może kiedyś dzieci były mądrzejsze niż dzisiaj dorośli, skoro Czarnoksiężnik z Oz jest bajką. Oglądałem kończąc podstawówkę i nie rozumiałem filmu, musiało minąć jeszcze nieco lat. A wcale nie nie jest bardzo skomplikowany, tylko trochę trzeba pomyśleć. Zapewne współczesna wersja, nawet 3D, zachowałaby przekaz filmu (być może, niechcący), bo trudno byłoby przedstawić to wszystko inaczej, chyba, że z założenia miałaby powstać parodia.