CZARNA LUKRECJA to bardzo soldiny film Brada Ganna, który zebrał sporo dobrych ocen krytyków oraz klilka cennych laurów na mniejszych filmowych festiwalach. Ta malo znana produkcja to również dowód na to, że dobre kino w USA nadal powsteje i nie ograniczna się jedynie do kilku szeroko promowanych filmów przy okazji rozdania Oskarów czy Złotych Globów.
CZARNA LUKRECJA to jeden z bardzo wielu wartościowych obrazów ze Stolicy Światowego Kina, który trafia do nas ukradkiem do TV (lub częściej bezpośrednio na DVD).

Dzieło Brada Ganna to opowieść rozgrywająca się w środowisku ubogich irlandzkich emigrantów w Bostonie. film skupia sie na losach jednej rodziny, która przeszła wiele burz i nadal musi mierzyć się z zasakującymi zdarzeniami losu.
Każda z przedstawionych tu postaci ma swój własny osobisty dramat, swoje małe prywatne piekło. Ukazana tutaj rodzina żyje razem lecz osobno, gdyż pod maską "pozornego szczęśliwego zycia rodzinnego" kryją sie frustracje, niespełnione nadzieje, ukryte ambicje i osobiste pretensje.
Reżyser skupia sie tutaj na postaci 16. letniego Cole'a, który jest najmłodszy z trojga rodzeństwa i w rodzinie pragnie walczyć o miłość, zrozumienie i (co tu najważniejsze) szacunek i wsparcie ojca.
Nie chce zdradzać z fabuły za wiele tym, którzy filmu jeszcze nie widzieli.
Powiem tylko, że jako widzowie doświadczymy tu wielu dramatrycznych zdarzeń, które wywołają w nas pzreróżne emocje.

CZARNA LUKRECJA to kino gorzkiej i realistycznej refleksji. Gdzieś w tym dość ponurym dramacie obyczajowym kryje się tęsknota za staroświeckim rodzinnym, ciepłem zrozumieniem i życoiwą idylla. Twórcy filmu zdają sie mówić, że raj (nasz osobisty) na ziemi na pewno nie jest możliwy co nie znaczy, iż nie warto o niego walczyć.

Twórcy skupiają się tu na złożonych relacjach ojciec-syn, brat-brat, matka córka, starsza siostra-młodysz brat itp.
CZARNA LUKRECJA to kino mądre irefelksyjne, ale na pierwszy rzut oka zbyt "złożone". O co mi chodzi? Za wiele tutaj postaci, za dużo osobistych dramatów by w trakcie 95 minutowej projekcji w sposób właściwy sie na nich skupić i wyciągnąć jakieś dalej idące wnioski. W rezultacje film troszkę rozpada sie na ciąg przejmujący ch i ważnych wątków z większość (z wyjątkiem wątku walki o szacunek i uwagę ojca) nie jest w sposób satysfakcjonujący rozwinięty.

Pod tym względem dzieło Brada Ganna ustępuje wzrocowemu dramatowi Roberta Redforda obyczajowemu opartemu na rodzinnych wątkach - ZWYLKI LUDZIE (ZWYCZAJNI LUDZIE), który zgranął wiele Oscarów i po dzień dzisiejszy jest niekwestionowaną klasyką kina (i swego gatunku).

CZARNA LUKRECJA to film, którego zaletą jest bardzo dobre aktorstwo. Tradycyjnie świetnie wypadł tu Brendan Gleeson. Prawdziwą rewelcją filmu jest jednak dojrzała i mocna kreacja młodziuteńkiego Michaela Angarano, który tym filmem oraz świetnym daramatem psychologicznym ŚNIEŻNE ANIOŁY dowiódł, iż w przyszłości może stać się jedną z najbardziej cenionych filmowych gwiazd.

CZARNA LUKRECJA to film, który arcydziełem nie jest, ale bez wątpienia zasłużył sobie na uwagę widza.