Obejrzałem film i byłem zachwycony. Potem wszedłem na Filmweb i zaskoczyły mnie kiepskie recenzje. Ale wiem w czym problem - oglądałem film nie widząc wcześniej ani jednego plakatu, ani jednego zwiastunu, nie wiedząc nawet kto, kiedy i dlaczego to nakręcił. I był to dla mnie naprawdę dobry film!

Ale oglądałem ten film mysląc że to raczej kino alternatywne. Widząc po fakcie zapowiedzi, zrozumiałem dlaczego ludzie oczekiwali hollywoodzkiej epopei, serafinów grających na trąbach w okół sceny-ołtarza na której dwoje ludzi będzie z dumą i doniosłością przeżywać szekspirowską tragedię.

Na szczęście nie byłem ostatnio na bieżąco ani z polską telewizją, ani polskim kinem, więc ani obsada ani wcześniejsze patetyczne zapowiedzi nie popsuły mi oglądania historii o niedoskonałych ludziach, niedoskonale radzących sobie z trudną sytuacją. Bo same to postacie, a nie gra aktorów była tu niedoskonała.

Czytając komentarze mam też wrażenie, że polski widz nie lubi gdy mu się w dramacie wplata abstrakcyjne sceny albo nieliniowo prowadzi fabułę i potem jest bardzo nierad, że przecież bohater na ekranie umarł a jednak żyje. Jego strata.