A propo tańca Antka (w którego roli zdecydowanie bardziej sprawdziłby się Despero vel Dorociński <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3 <3) muzyka była adekwatna? Przecież tam zalatywało prawie jakimś marnym drum and bass`em z gospody w Pcimiu Dolnym we współczesnych czasach, a nie na polskiej wsi w XIX w.

Dawno w necie tak debilnego komentarze nie przeczytałem, a te twoje "<3" jeszcze podkreśla jakim bezmózgiem totalnym jesteś. Zostań może przy filmach Vegi, pewne rzeczy cię intelektualnie przerastają.

Jaki Dorociński?? Dorociński ma 50 lat. Zresztą nie ten rodzaj charyzmy aktorskiej na Antka.

Też mnie to raziło. W książce była absolutnie okropna i uwielbiałam scenę z wygnania. W filmie zdecydowanie jest ofiarą, którą potraktowano zbyt brutalnie, no ale ostatnia scena daje nadzieję. Faceci byli obrzydliwi, fakt. Poza tym cieślą, byłym adoratorem Jagny, która próbował pomóc. Młodym i starym Boryna gardzę. Głupie i durne, zwłaszcza młody, powinien źle skończyć a nie jako pierwszy gospodarz we wsi. Na świecie rzadko wielu dosięga sprawiedliwość i proza Reymonta pokazała jak świat wygląda.

A ja jakoś po seansie inaczej patrzę na starego Borynę. Cóż, zauroczył się, to go ogłupiło. Już dawno zapomniałam jaki był książkowy pierwowzór, na pewno ten filmowy był porywczy i uparty, ale też trochę go rozumiem. Był jeszcze nie aż taki stary, czuł się widać młodo i miał dobre zdrowie a jego dzieciaki już chciały dzielić majątek po nim. Zasadniczo w filmie w żaden sposób Jagny nie skrzywdził, a ona doprawiała mu rogi z jego własnym synem, nawet nie chcę wiedzieć co wtedy czuł. Fakt, mógł pomyśleć, że małżeństwo z taką młodą to może aż taki super pomysł nie jest, ale w filmie Jagna w żaden sposób nie daje mu wprost do zrozumienia, że nie chce ślubu z nim, a czasu były też jakie były jakie były i podejście do takich spraw było też takie a nie inne. Tak samo z tymi kobietami, które były złe na Jagnę, że uwodzi ich mężów, a winy własnych mężów już nie widziały. Na pewno ją widziały, no ale właśnie były czasy jakie były a nie teraz, że o rozwód łatwo i samotna kobieta może sobie życie ułożyć - te biedne panie pewnie były po prostu na tych swoich mężów skazane. O Antku to szkoda gadać, jego to już nic nie obroni, dno całkowite.

W książce : Boryna tęsknił za swoją żoną - gospodynią, tego najbardziej mu brakowało.
Jagna przede wszystkim była bardzo posłuszna i mentalnie dziecinna; wręcz miałam wrażenie, że nie robi jej różnicy kto zostanie jej mężem, może dlatego że na pewno nie mógł to być Antek. Nie ujmuję jej rozpasania seksualnego, które na początku mam wrażenie, że było czymś w rodzaju zabawy, a potem wszyscy wykorzystywali ją seksualnie. Może właśnie dlatego tak bardzo pragnęła Jasia, którego widziała jako tak delikatnego, że krzywdy jej nie zrobi. Poza tym Jaś, to jedyny moimi zdaniem mężczyzna w książce, o którego chciała walczyć. Antkiem najpierw kierowało pożądanie, a potem rozum. Zabrakło tego przejścia w filmie.
Zabrakło też kilku innych elementów elementów, np. Co to za stragany nagłe się pojawiły? Zabrakło mi choćby jednego zadania, że cała wieś na jarmark się szykuję. Dla nich to było wielkie doroczne wydarzenie.
Właściwie trzeba się domyślać, że Antek był w więzieniu i wynika to chyba tylko ze sceny jego rozmowy z kowalem .
W książce był również nieurodzaj, ale również opis, że wszyscy chłopi są w więzieniu i nie ma komu w polu robić.

Mam bardzo podobne przemyslenia. Do tego stary Boryna byl przede wszystkim pragmatycznym gospodarzem - Jagne wzial sobie, bo po prostu stac go bylo na nowa zone. Gdyby tesknil za towarzyszka zycia, wybralby inna, bo Jagna miala watpliwa reputacje. Gdyby chcial dodatkowej pary rak do pomocy, dobrze wiedzial, ze Jagna jest kiepska kndydatka. Wzial sobie jako pierwszy we wsi pierwsza we wsi dziewke, dla prestizu, jak modny gadzet.

Mam inne zdanie. Moim zdaniem Boryna, chociaż był człowiekiem bardzo porywczym i z natury surowym, to jednak był jednak człowiekiem dobrym i Jagnę kochał (albo przynajmniej był mocno zauroczony). Starał się, aby ta odwzajemniła jego uczucia. Znacznie lepiej pokazuje to książka, gdzie Maciej ogarnia sam całe gospodarstwo, ciągle przymila się do Jagny, kupuje jej prezenty, pozycjonuje ją jako najważniejszą kobietę w całej wsi. Boryna w stosunku do Jagny stał się surowy dopiero po zajściu w karczmie, nie wspominając już o akcji z brogiem. Po prostu zawiódł się na osobie, którą chciał traktować naprawdę dobrze, której chciał oddać tyle, ile mógł. Myślę, że stary Boryna doskonale zdawał sobie sprawę, że nie jest jakimś super atrakcyjnym partnerem dla dziewiętnastolatki, dlatego starał się to wynagradzać na każdy możliwy sposób... do czasu. Był w gruncie rzeczy człowiekiem samotnym. Miał rodzinę, ale ta skupiona była tylko na tym, aby odebrać mu ziemię. Miał gospodarstwo i majątek, ale to nie wystarczało. Był wdowcem, przez wiele lat zapewne przyzwyczaił się do obecności kobiety w swoim życiu i nie do końca sobie radził. Ostatecznie, gdy Maciej umiera, umiera on w samotności, na swojej świętej ziemi, nie w towarzystwie syna, nie w towarzystwie żony, nie nawet w towarzystwie jakichś przyjaciół. Ziemia więc okazała się naprawdę jedynym tym, co ostatecznie dla Macieja miało jakiekolwiek znaczenie.

Boryna jak na tamte realia i tak nie był najgorszym mężem jaki mógł się trafić, to prawda. Czy jednak za takie małżeństwa odpowiadała miłość, tu bym się kłóciła. Jagna kręciła dosłownie każdego chłopa we wsi, włącznie z duchowieństwem - każdy, gdyby mógł miałby ją za żonę. O tym, że Borynie pozwolono, a nie innemu zauroczonemu zadecydował status Boryny i uroda Jagny, a nie miłość. On czuł się osamotniony po śmierci żony, a kupowanie prezentów to było typowe (i jest do dziś ;) zachowanie podczas smalenia cholewek - akceptowalny społecznie sposób oznajmiania swoich planów matrymonialnych rodzinie wybranki i potencjalnym konkurentom. A nie okazywanie miłości. Wziął, bo mógł, i bo jej matka zgodziła się na taką transakcję, po prostu.

W książce jest jednak dużo wzmianek o tym, że Boryna Jagnę jednak darzył (nieodwzajemnionym) uczuciem. Gdyby wziął ją tylko z powodu statusu, to pewnie po 3 dniach od ślubu by Jagusia musiała chodzić jak w zegarku, gotować, sprzątać, na gospodarce robić, a Boryna mógłby ją skrzyczeć za byle kaprys, jak to było ogólnie niestety przyjęte w tamtych czasach i realiach. Tymczasem aż do akcji z tańcem w karczmie Boryna Jagnę niemalże uwielbiał, zupełnie jak Wokulski Izabelę.

Nie pamiętam z książki (odświeżałam przed wejściem filmu do kin), żeby Reymont wprost pisał, że Boryna darzył Jagnę miłością. Pamiętam głównie opisy, że "a jakże urodna mu się wtedy wydała", które przewijają się przez cały czas ich narzeczeństwa, a to raczej zauroczenie, a nie miłość. Facet w jego wieku potrafił zauważyć, że Jagna nic do niego nie czuła- możemy sobie poteoretyzować, że gdyby ją kochał nie wziąłby jej za żonę wiedząc, że ona tego zupełnie nie odwzajemnia. Zauroczony był na pewno, nie miał też skłonności do agresji (wbrew temu, co sugeruje film, a przynajmniej póki Jagna ostatecznie nie upokorzyła go romansem z Antkiem). Pożądał jej, uwielbiał, jak się uwielbia coś, co jest obiektem westchnień każdego, ale to z dojrzałą miłością nie miało wiele wspólnego. Przynajmniej moim zdaniem.

Z dojrzałą miłością może nie, ale jednak Maciej mógł mieć inne pojmowanie rzeczywistości. Był postrzegany jeszcze jako krzepki i przystojny mężczyzna, w fodatku miał największy we wsi majątek. W dobie aranżowanych na potęgę małżeństw, Boryna mógł mieć przekonanie, że przy nim Jagna w końcu będzie szczęśliwa, bo nikt we wsi nie dałby jej lepszych warunków. W dodatku był samotny, co mu bardzo doskwierało. Ogółem jak na swoje czasy i realia Boryna był naprawdę wyjątkowym mężem, oczywiście do czasu karczmy, nie mówiąc już o brogu. Niemniej jednak uważam że romans jego żony z jego synem mógł być ogromnym wstrząsem psychicznym, który zmienił go już na zawsze (co lepiej pokazuje książka, gdzie Maciej po pewnym czasie już nawet nie interesuje się romansami tylko jest zawiedziony i rozgoryczony).
Ogólnie stary Boryna to dla mnie postać tragiczna, na pierwszy rzut oka twardy i awanturujący się człowiek, prawie nieprzyjemny, ale ostatecznie uważam że pod płaszczykiem tego wszystkiego kryły się brak zrozumienia i samotność. Dobrze, że Baka uwypuklił ten aspekt.

Ja z nią nie sympatyzowałem. Bazując wyłącznie na filmie - irytowała mnie najbardziej z postaci. Wszyscy ciężko pracują, a ona dwie lewe ręce. Pierwsze romans z żonatym, potem sprzeciwu wyraźnego na ożenek nie okazała, gdyż sam argument o jej przeznaczeniu "nie do biedy" od razu ją przekonał. Potem bez skrupułów zdradzała męża nawet po przyłapaniu. Do tego nie opiekowała się umierającym mężem - świetnie ukazana scena (po tym jak Hanka wróciła z wygnania zająć się Boryłą, gdy Jagna tego nie robiła), gdzie on leży w biedzie, a ona siedzi na swoim łóżku, czesze włosy i patrzy z pogardą. Dodać do tego jej próżność, wyszczekanie oraz ile wstydu rodzinie przyniosła i już mamy wybornego antagonistę. Jej wygnanie przyniosło mi niemały uśmiech na końcu.

Matko, a już myślałam, że jestem jakaś okrutna do szpiku kości. Wygnanie Jagny sprawiło mi dużo przyjemności, głupia dziewczyna dostała w końcu za swoje. Antek, jak to każdy facet, ganiał za spódnicą. Historia stara jak świat, a nadal aktualna. Tylko dzisiaj już nie można nikogo tak potraktować jak w ostatniej scenie, niestety...

Może będziesz miała to szczęście i kopnie cię taki zaszczyt.

Pomyliłaś ją z Jagną, ale skoro tak mówisz to pewnie ty masz na to większą szansę

No tak, w tych czasach szmacenie się popiera 99% kobiet. Ja wgl się nie dziwię, że film jest poprowadzony w taki sposób i wybiela Jagnę, taka moda. Jakie społeczeństwo, taka moralność. Kiedyś takie Jagny kończyły za wsią, dzisiaj są wspierane przez podobne sobie. I tak, pisze to kobieta.

Brawo za ten rozsądny komentarz. Moralność przestała być wartością. Obecne czasy to deprawacja, demoralizacja, kłamstwa, kombinowanie, przekręty, sztuczność i szpan.

A moralność tych facetów? I piszę to jako facet. Antek chciał zdradzać żonę? Tego za bardzo nie oceniam bo takie były czasy, że małżeństwa aranżowano i to w młodym wieku. Ale jeśli już, to on ponosi większą winę niż Jagna. On zdecydował się na romans, mając żonę i 2 dzieci. No ale romans to jedno ale dopuszczenie, żeby dzieci głodowały, zamiast brać się za jakąkolwiek robotę? Bzykanie na boku to jedno, ale chlaniu i zaniedbywanie obowiązków wobec dzieci jest absolutnie niedopuszczalne.

A ci młodzi chłopi, co obgadywali Jagnę wymyślając kłamstwa tylko z zazdrości że im dała kosza? A wójt? Facet próbował ją zgwałcić, a do tego był złodziejem. Przywłaszczył sobie wspólną kasę. A reszta obwiniała ją, a nie skorumpowanego wójta. Nikt w tej wsi nie był bez skazy. Każdy miał coś na sumieniu.

dokładnie

Kto wie, może zostaniesz należycie wynagrodzona za swoje cnoty i twój Antek nie da się zbałamucić żadnej podstępnej Jagnie.

Zdecydowanie popieram opinię na temat dzisiejszej ''moralności''! ;)

I jako kobieta nie zauwazylas, ze do szmacenia sie potrzeba dwoch osob?

a szmacenie się facetów popiera 100 procent facetów

To nie jest prawda. Jest wielu porządnych facetów, którzy tego nie tolerują.

Skąd te statystyki o 99 %? Idąc tym tropem rozumiem, że Pani, pani Kiss jest w 1 % wymierającego gatunku prawych, moralnych kobiet. ;)

Skąd w kobietach tyle akceptacji obecnie dla kobiet lekkich obyczajów? Czyżby media już tak bardzo zrobiły wam wodę z mózgu że uważacie sypianie z całą wsią za coś fajnego ?

Jesli Jagna jest kobieta lekkich obyczajow (choc nie robi tego za pieniadze, co raczej jest w tej definicji dosc istotne) to kim jest Antek? Kim jest Mateusz, ktory - sadze, ze wiesz o ile czytales ksiazke - sypia ze polowa chetnych dziewczyn ze wsi?

brawo, antek jest typową szmatą , nie jagna

Nie wiem na jakiej podstawie mówisz, że jagna nie jest.
Oczywiste, że zarówno Antek jak i Jagna są mocno niemoralni. Jagna moim zdaniem więcej nagrzeszyła, bo zniszczyła wiele żyć i małżeństw swoim zachowaniem.
Oczywiście każdy z tych facetów odpowiada za swoje czyny osobno.

no tak, biedne chłopy, Jagusia nago chodziła po wiosce i każdego chłopa silą brała.

W moim odczuciu Jagna przedstawiona w filmie jest niewinna, delikatna, wręcz czysta i anielska.
I jest w tym wszystkim jednocześnie ofiarą niedzczęśliwej miłości.
W ksiązce zaś i pierwszej adaptacji Jagna była zimna, wyrachowana, momentami podła i doskonale wiedziała jak manipulować mężczyznami.
Ten jeden aspekt mi zgrzyta, ale wizualnie piękna, słowiańska uroda!

Dokładnie! Brakuje Jagny z książki i poprzedniej adaptacji. Tam jest wredna, tutaj delikatna.

No niestety, ale Jagna przedstawiona we filmie obok tej wykreowanej przez noblistę nawet nie stała. Scenarzyści wykorzystali powieść Reymonta traktującą m.in. o złożoności ludzkiej natury, by zrobić współczesną krytykę na urojonego wroga, patriarchat.

Ostatnio czytałam chłopów Reymonta i w moim odczuciu Jagna z filmu nie odbiega od Jagny z powieści.

Odbiega natomiast od tego w jaki sposób postać Jagny zawsze omawiało się w szkołach.

Widzę to podobnie. Szkolne omawianie dzieła Reymonta (jak z resztą większości lektur) na ogół jest tendencyjne i wg jednego klucza "Słowacki wielkim poetą był".

Mhm, czyli według Ciebie książkowa Jagna dindu nuffin? Bo wcale nie była bezmyślną dziewuchą, która działała w afekcie nie zastanawiając się nad konsekwencją swoich czynów? Bo wcale nie była nierobem, który chciał wygodne życie bez pracy?

Dokładnie.

To chyba dwie różne książki czytaliśmy XD

Ze strony Reymonta nie odczułam żadnej krytyki Jagny. Wydarzenia były opisane bezstronnie, zero moralizatorstwa i wytykania palcem. Reymont opisał dynamikę grupy społecznej i tyle. To wszelkiej maści bryki i streszczenia interpretują Jagnę jako leniwą czy tam bezmyślną, rozpasaną seksualnie. Czytałeś oryginał- czy tylko streszczenie w szkole?

Ale tak szczerze mi odpowiedz.

Owszem, jednym z tematów filmu jest krytyka patriarchatu, ale w niemniejszym stopniu niż... w oryginalnej powieści. U Reymonta postacie męskie były znacznie bardziej zapalczywe i okrutne. Mateusz nie był wyłącznie "dobrym gościem", który sobie poplotkował, a potem bronił Jagny. Sypiał z zamężną kobietą i sam chciał nieraz z Jagną się zabawić w mniej, że tak to ujmę, kulturalny sposób. Ograniczono rolę Jambrożego, który mógłby być idealnym przykładem pijusa i hulaki. W filmie nie ma istotnego motywu, kiedy same kobiety ogarniały całą wieś. Praktycznie nie występują też młynarz i organista, dwaj okrutni wyzyskiwacze. Jedynie wójt i kowal zostali uproszczeni. Oczywiście nie sądzę w najmniejszym stopniu, że powieść mająca tyle lat na karku miała krytykować patriarchat - ale w bardzo wiernym stopniu opisywała ona postawy społeczne na ówczesnej wsi oraz ogólnoludzką, ponad płciową nienawiść, która doprowadza do zła i zguby. Myślę, że film sprawiedliwie potraktował pierwowzór Reymonta, a momentami nawet zbyt "grzecznie". Poza tym w filmie, notabene antypatriarchalnym, to właśnie Organiścina i wójtowa są głównymi prowokatorkami linczu na Jagnie.

Nigdzie nie napisałem, że postacie męskie u Reymonta były do rany przyłóż i czego Welchmany od nich chcą. Co do spłycenia to jeśli definiujesz je jako "pokazali wszystko co najgorsze z ich strony" to wtedy spoko, masz rację. Tylko, że wielu z nich przeszło w powieści jakąś drogę, którą tutaj kompletnie nie ujęto.

Ja się nie zgodzę. Boryna został przedstawiony w filmie moim zdaniem w sposób bardzo pozytywny, na pewno zaś nie wyolbrzymiano jego wad z powieści. Filmowy Maciej to starszy i trochę smutny mężczyzna, poszukujący swojego miejsca w świecie. Bardzo wymowna jest choćby scena przy brogu - w książce Maciej od razu chce dźgać Antka widłami, w filmie patrzy na niego z żalem i pozwala mu odejść. Również Mateusz jest przedstawiony w bardzo dobrym świetle - na początku co prawda plotkuje, ale ostatecznie jako jedyny sprzeciwia się linczowi na Jagnie, a nawet osobiście broni jej domu. Tak samo Jasio, który jest postacią w zasadzie bez wad. A Antek? Moim skromnym zdaniem został przedstawiony uczciwie. Na początku romantyk, człowiek zapalczywy, ostatecznie jednak oportunista. Twórcy oszczędzili sobie wielu szczegółów. Mogę zgodzić się, że co do wójta zastosowano uproszczenie wyolbrzymiające jego wady. W powieści Pietr zmieniał się i stopniowo z kogoś obdarzonego przynajmniej szczątkowym autorytetem zamieniał się w znienawidzonego urzędasa uganiającego się za zamężną Jagną. Tego jednak nie mam twórcom za złe, bo na wójta zwyczajnie zabrakło czasu. Kowal wypada w zasadzie bardzo podobnie jak w powieści, czyli od samego początku widać, że coś z nim nie tak.

Pozytywny!? W którym niby miejscu? Bo nie przychodzi mi nic do głowy. Co Boryna zrobił pozytywnego w filmie? XD Jeśli rozumiesz to jako utemperowanie książkowej krewkości to zgoda, ale w każdym innym przypadku nie mogę się zgodzić. A Antka przedstawiono uczciwie? Chyba nie. U Reymonta zaczął doceniać to co miał a tutaj stał się obojętny i zgorzkniały, dwa zgoła odmienne finały.

Nie chodzi mi o CZYNY tylko ogólny charakter Boryny. Nadal ma sobie wiele zapalczywości, ale nie aż tyle ile w książce. Boryna od początku filmu jawi się jako twardy facet, ale jednak dobry. Z innej beczki, co dobrego zrobiła w filmie Dominikowa i Jagna (nie licząc pomocy choremu bocianowi). Bohaterowie nie czynią dobrze, ani źle, oni po prostu "czynią", a ich charakter może śledzić widz.

1) Ale "zrobić" ma w języku polskim szersze zastosowanie niż tylko czyny. Każde słowo i gest jest czymś co zrobiłeś. Także ponawiam pytanie, na jakiej podstawie uznałeś, że filmowy Boryna był pozytywny/dobry i proszę, odnieś się do tego, bo w poprzednim postem uciekłeś od odpowiedzi uwagą natury filozoficznej XD
2) Odpowiadając na Twoje pytanie to Dominikowa, jak reszta kobiet, była niewiele lepsza od facetów. Była cała rozochocona, że może bogato wydać córkę za starego dziada, którego w ogóle nie kocha. Ani nawet nie zna. U Jagny ciężko mówić o jakichkolwiek czynach, wszak była ubezwłasnowolnioną ofiarą, ale była miła, szczera i asertywna a są to cechy raczej pozytywne.
3) Ostatniego zdania natomiast nie rozumiem. Jak to nie czynią dobrze albo źle? Przecież na ten przykład bałamucenie własnej machochy jest moralnie jednoznaczne. Tak samo zorganizowanie linczu na podstawie domysłów.
4) Tutaj nie ma czego śledzić, charakter we większości przypadków był stały. W przeciwieństwie do książki gdzie następowała pewna przemiana o czym już pisałem. Dlatego stwierdziłem, że film nie jest wierny książce. Bo to, że stary Boryna jest krewki a młody bezwstydny to za mało. Bo ważna jest pointa a ją kompletnie wypaczyli.

Dobrze no to: 1) Z punktu widzenia Macieja mógł on uważać ślub z Jagną za przysługę dla niej, danie jej majątku i prestiżu społecznego. 2) Starał się być dla Jagny dobrym i kochającym mężem, oczywiście do czasu akcji z tańcem, a potem brogiem. 3) Bronił praw całej wsi do lasu oraz poprowadził chłopów do walki o swoje 4) Zrozumiał swoje błędy wynikające z zapalczywości i gniewu. Przyjął Hankę do domu, przebaczył Antkowi. Przepisał im swój majątek, pamiętając o rodzinie. 5) Ogólnie był dobrym człowiekiem w stosunku do tych, którzy nie wchodzili mu za skórę. 6) Mimo że wygonił Hankę i Antka, to cały czas zapewniał im wyżywienie. To Antek wyrzucał rzeczy od Macieja, narażając rodzinę na głód w środku zimy. 7) Potrafił także zreflektować się i rozumieć swoje błędy. Poza tym film nie podbija żadnych negatywnych cech Macieja z powieści, a raczej łagodzi jego charakter.

MOIM ZDANIWM książka jest napisana w stylu naturalistycznym, zgodnie z ówczesnymi trendami. Opisujeje możliwie wiernie "dynamikę grupy społecznej "- tytułowych chłopów z Lipiec ( obecnie Lipiec Reymontowskich). Jakby ktoś zdjęcie chciał zrobić ( w końcu Reymont żył wśród nich). Film to piękny, estetyczny obraz i piękna przejmująca muzyka. Ekranizacja jest wyjątkowo " luźna" wobec pierwowzoru. Wcześniesza ekranizacja była niepomiernie wierniejsza i niepomiernie bardziej dla mnie niestrawna. Skłonny jestem dać Jagnie trochę taryfy ulgowej - urodziła się nie tam i nie wtedy. Antka troszkę tlumaczy resocjalizacja w więzieniu- w końcu mógł zrozumieć, że "żyje w kupie" ( pewnie był za mało odważny, by spróbować szczescia poza nią, zreszta: żona i dwoje dzieciaków). Boryna-taki stoik chyba: twardy, swoje wie, mówi niewiele, potrafi docenić Hankę, choć to niby kosztem " własnych dzieci". Przydybawszy na gorącym uczynku syna z żoną nie robi użytku z trzymanych w rękach wideł, choć krew w nim pewnie gore. Nie będę zdziwiony, jeśli film dostanie Oscara, choć to bardzo luźna adaptacja książki. Chodzi głównie o to, że jest piękna, przejmująca, a nie wierna. Jestem szczęśliwy, że ludzie potrafią robić takie filmy.

Wiem, czy wybielona... Przecież widz może zauważyć, że nie była tak święta, ale raz, była młoda, a młodość to naiwność i głupota, a dwa, cokolwiek by nie zrobiła, nie zasłużyła na to, co ją spotkało.