Przedostatni wspólny film Katharine Hepburn i Spencera Tracy, pierwszy w kolorze. Widać tu już powoli wytarcie konwencji klasycznej amerykańskiej komedii, która w tym wypadku nie ma zbyt wiele do zaoferowania. Dość powiedzieć, że na pierwszy plan wysuwają się panoramiczne zdjęcia, z których twórcy byli dumni niemal do granic absurdu. Powstał w ten sposób dość nietypowy efekt uboczny - kadry są tak szerokie, a kolejne sceny do tego stopnia pozbawione zbliżeń, że bohaterowie momentami sprawiają wrażenie mrówek pełzających po ekranie.