Dwie siedemnastolatki, które chodzą do jerozolimskiego liceum narzekają na brak zainteresowania. Do ich klasy dołączyła Eden, którą większość nazwała żyrafą. Po lekcjach dziewczyna zagaduje do Keshet oraz Miki o autobus. Błędnie próbowała zgadnąć pochodzenie tej drugiej jako Etiopskie, lecz jest Izraelką. Wszystkie trzy rozbawia cała sytuacja i tak nawiązuje się znajomość. W domu nowa ogląda tutorial na temat paznokci nagrany przez nową koleżankę. Następnego dnia okazuje się, że jest transseksualistką o czym cała klasa ma okazję się przekonać na lekcji wychowania fizycznego, gdy wypadają jej wkładki do biustonosza.

Itay, który jest winny temu wypadkowi przeprasza Eden. Po chwili Mika oraz Keshet mówią jej, że jest gejem i zadawanie się z nim nic dobrego nie przyniesie. Mimo z początku ostrego dowcipu dziewczyny okazują nowej zrozumienie, bo same też są ''deskami''. Wszystkie trzy marzą o poprawieniu urody przy pomocy operacji plastycznych, lecz jest to kosztowne. Później się okazuje, że wredne osoby z ich klasy wrzuciły kompromitujący filmik ze zderzenia z Itayem do internetu. Każda z nich marzy też o byciu zaproszoną przez kogoś na bal absolwentów. Nowe koleżanki nie chcą powiedzieć Eden skąd mają pieniądze.

Wymiana nerki za powiększenie piersi jest według Miki i Keshet metodą na awans społeczny w szkole oraz w życiu. Smutne, że w gruncie rzeczy ładne dziewczyny uważają wielkość pewnych części ciała za wyznacznik urody. Inaczej ma się to z Eden dla której jest to milowy krok w procesie transformacji w kobietę. Jednak ona jedyna od początku jest świadoma zagrożenia jakie ta cała zabawa w zamianę idzie. Nigdy nie słyszałam o takich wymiennych zabiegach, a jeśli mi by ktoś to zaproponował to oczywistym jest, że bym się nie zgodziła. Rozważać by to można było jeśli by chodziło o liposukcję, ale do czego dążę to to, że o ile chodzi o utopijność całego układu tak kraj w jakim się on by odbywał, czyli Ukraina już znacznie bardziej daje do myślenia.

Keren, która obiecuje im złote góry, a także wygląda na profesjonalistkę jest inżynierem dusz. Wie, że wszystkie trzy cierpią na kompleksy i słodzi im by się zgodziły przy okazji opowiadając ckliwe historyjki o ludziach, którzy czekają 10 lat na organ, który mogą podarować. Pod hasłem YOLO Keshet i Mika godzą się same propagując Eden ideę pomagania. Dużą rolę odgrywa w filmie ocena innych względem siebie. Wszystkie trzy bohaterki chcą być akceptowane przez szkolne otoczenie. Itay, który jest szkolnym pośmiewiskiem zaczyna lubić transseksualistkę. Scena ich pocałunku jest moim zdaniem magiczna. Niestety relacja tych dwoje wisi pod znakiem zapytania, bo ''co ludzie powiedzą''. Dokuczający noszą kominiary przez co są nie do zidentyfikowania, a reszta milczy i tak koło się zamyka.

Co do Eden przypomina mi ona bohaterki filmów ''Lola'' (2019) oraz ''Girl'' (2018), które tak samo są trans, którzy pragną pełnej przemiany oraz akceptacji. Tak jak Lara w pewnym momencie staje się obiektem drwin i spojrzeń, lecz tak jak Lola nie ma poparcia w rodzinę. Nawet jest uważana poniekąd za problem, bo przez nią 2 razy musieli się przeprowadzać, a młodsze siostry nie mają koleżanek. Każda z omawianych transseksualistek przyjmuje hormony i stara się wytrwać do operacji umożliwiającej przekroczyć kolejny etap przemiany. Produkcja z początku traktuje o rzeczach trywialnych, ale im dalej tym lepiej. Śmiało mogę polecić każdemu ten film do obejrzenia szczególnie fanom wątków LGBT. Moja ocena to 10/10.