A ja przeciwnie. Wybrałam się na film z rodziną. Bawiliśmy się świetnie od pierwszych minut. Nudy było jak na lekarstwo, za to śmiechu tyle, że ledwo dawaliśmy radę napić się coli, a siostra nawet stwierdziła, że to dobrze iż nie wzięliśmy popcornu, bo nie byłaby w stanie jeść ze śmiechu. Co do wartości... Cóż, film pokazuje jak ważne mogą być przyjaźnie z dzieciństwa i że w każdym dorosłym może tkwić dziecko. Poza tym, przypomniał piękne lata młodości, gdy ganiało się po okolicy i grało w berka. Z resztą, nawet nie zdążyliśmy opuścić sali zanim zaczęliśmy się ganiać. Fakt, film powiela sprawdzone schematy, choćby w wyborze bohaterów, ale naprawdę fajnie się to ogląda.

No to chyba niewiele filmów widzieliście w swoim życiu :D

Och, tylko coś koło 1400 tytułów. Malutko, co?

To chyba oglądaliśmy dwa różne filmy bo ja się uśmiałem na nim

Uśmiałem to ja się na Kac Vegas.

tak, też się uśmiałem zwłaszcza kiedy okazało się, że główny bohater jest umierający na raka. Czy da się bardziej zepsuć komedie?

Ty wiesz, że to adaptacja reportażu z The Wall Street Journal i to się wydarzyło naprawdę. Hogan Malloy bardzo żałuje, że jego rak wątroby zepsuł Ci odbiór filmu.

Nie wiem, bardziej chodzi mi o to, że ten film to dramat i faktycznie zepsuł mi odbiór bo chciałem coś lekkiego żeby się pośmiać.

Niestety muszę się z Tobą zgodzić.Nawet główni bohaterowie zamiast być śmieszni,to byli żałośni i zachowywali się nie dziecinnie,tylko jakby byli opóźnieni w rozwoju.Szkoda że tak lipnie ta komedia wyszła...................

Straszna lipa, i jeden bohater zrobiony na jakiegoś rosyjskiego superagenta? Przez to zrobiło się żałośnie