Może to dlatego, że bardzo podchodzą mi takie powolne, klimatyczne, filmy, jak Zawód:Szpieg,
Amerykanin, Szpieg i teraz Bardzo poszukiwany człowiek. Chyba najsłabszy z wymienionych był
Amerykanin, choć też miał niezwykły klimat.

Bardzo poszukiwany człowiek to dzieło tego samego reżysera i wydaje mi się, że zrobił postęp. Jest
świetny klimat, jest jakaś tam intryga będąca tłem działań wywiadowczych (nie w stylu Bonda, którego
nawiasem mówiąc też lubię), jest też w końcu dobre aktorstwo. Najbardziej wyróżnia się - co
oczywiste - Seymour Hoffman. Nigdy nie byłem jego jakimś wielkim fanem, raczej był dla mnie..
obleśny... Ale tu trzyma poziom, jest po prostu swoją postacią. Świetny również William Dafoe.
Niestety, słabiutko McAdams - nic do niej nie mam, ale bardziej się sprawdza w kinie rozrywkowym, tu
była sztuczna, znacznie odstawała od reszty. Na takie kino (i taką postać) widziałbym kogoś innego.
Jej ładna buźka w Hamburgu pomagająca muzułmanom trochę razi sztucznością. Aktor grający Issę
też raczej kiepsko. Jest za to powoli snuty podstęp, rosnące napięcie, wywiad od kulis i wszystko co
potrzebne w dobrym kinie szpiegowskim.

Na pewno nie jest to arcydzieło, nie powiedziałbym nawet, że bardzo dobry ale śmiało mogę polecić
osobom lubiącym taki gatunek. Rozczarowany nie wyszedłem, choć wielkich nadziei też nie radzę
sobie robić.