Film jest dość zryty, żeby delikatnie to ująć, choć z pozoru na taki nie wygląda. Po tym, jak USA - w wyniku kilku spektakularnych katastrof - porzuciło projekt badań kosmosu, kraj pogrążył się w stagnacji i chaosie, a lokalne społeczności dostały się pod twardą rękę posiadaczy ziemskich. Bohater - policjant, któremu nie leżą miejscowe zwyczaje (bodaj WSZYSCY w dzieciństwie byli wykorzystywani przez sługusów bogacza, ale teraz to nawet siedmioletnie dzieci są brane do seksualnych zabaw) - postanawia odejść do akademii policyjnej w LA. Jest to jednak potraktowane jako zdrada, a że uciekając przed linczem chłopak niechcący wysadza w powietrze (na pikapie był dynamit) podstarzałą żonę władającego tytułowym, położonym na pustyni miasteczkiem bogacza, rusza za nim obława.

Oj, czego tu nie ma... Jest wykorzystywanie seksualne małych dzieci, są zabawy seksualne z psem (zakończone rozszarpaniem paru osób), są dziwne nawyki żony bogacza, jest jakiś mechaniczny, stalowy pies do ścigania ludzi po pustych rurach naftociągu, jest wreszcie Iggy Pop grający łasego na dziecięce pupki sługusa bogacza. No i jest urocza tytułowa piosenka, zrobiona zresztą przez Popa.

Ogólnie film jest nieco zbyt rozwlekły, przez pewien czas nie wiadomo, o co ma w nim chodzić, ma też wiele scen, które można było lepiej wykorzystać, ale - wbrew pozorom - ogląda się z ciekawością, posiada ludzkiego, bardzo zwyczajnego głównego bohatera oraz dysponuje dobrym klimatem (zepsucia i beznadziei, ale jednocześnie jakiejś wisielczej sielankowości). Bardzo mi się też podobała prezentacja aktorów tuż przed listą płac - niby zwyczajna, ale jednak miła i w pewien sposób naturalna. Widać, że ekipa naprawdę dobrze się bawiła podczas kręcenia filmu.

Jak dla mnie - mocne 6/10