W mojej ocenie film byl doskonaly, zmuszal widza do własnych przemyśleń na tematy egzystencjalne, celu życia. Jezeli chodzi o watekmilosny to moim zdaniem byl on potrzebny. Ten koślawy związek byl jakby tego nie ująć ostatnim spelniem się doktora przed śmiercią. Widać wyraźnie ze watek ten został potraktowany trochę po macoszemu ale swoją rolę spełnił. Jeżeli chodzi o upychanie wiary to chyba jestes przewrażliwony. Berg odnosil sie do tego cynicznie choc z pewna ciekawascia. Ogolne ujęcie akcji w lużne ramy religii bylo dobrym sposobem by kazdy znalazl jakis wlasny wniiosek z tego filmu - niekoniecznie stricte koscielny. Jeżeli chodzi o sekcję to ta scena byla najbardziej emocjonnujaca w filmie i wyraźnie zamykala wszelkie niedomkniete sprawy jakie pozostaly poruszone.

Uwazam, ze watek wiary (sw. Bartlomieja) jest potrzebny w tym filmie. To jest porownanie (tak ja to odczytalam) tamtego grzesznika (ktory ukradl konia) z chorym. Obaj przygotowuja sie do smierci, maja szanse wycierpiec swoje winy. Pokazana sytuacja jest ponadczasowa- historia sie powtarza. Wiara jest tu potrzebna, aby zrozumiec istote smierci, przemiane czlowieka. Jesli chodzi o ciencie to mysle, ye yostalo ukazane symbolicznie.

Berg nie wiedział, czy to był sen, halucynacja po morfinie, czy też naprawdę widział owego zakonnika. Więc on nie musiał faktycznie istnieć.

"czy my musimy zawsze upchnąć w nasze filmy te naszą wiarę? po co to komu? każdy wierzy w co chce i tyle."

no wlasnie. kazdy wierzy w co chce. wolnosc wyznania - moge wierzyc w Chrystusa. i ty mozesz wierzyc w co chcesz.
kurcze, nie rozumiem dlaczego niektorych denerwuje katolicyzm a inne wyznania sa "cacy" i jeszcze mowia "wolnosc wyznania".

filmu nie widzialam, dzisiaj obejrze. x]

kurcze, nie rozumiem czemu niektórzy mówią, że katolicyzm jest taki cacy, a nie spróbowali innych wyznań :) Skąd wiesz, ze inne nie sa lepsze? :)

Spróbować to można ciasto, sos przed podaniem lub swoją krzyżówkową pamięć w teleturnieju.

Religia niczym sie nie różni. Wiekszosc ludzi ma taka religie, jaka wyznawali ich rodzice. Nie wynika to z faktu, ze to jedyna sluszna i prawdziwa religia, a z przyzwyczajen i indoktrynacji.

Zdaje się, że rodzice uczyli Cię mówić po polsku i co - to także jest indoktrynacja?

nie, jest to przekazanie sposobu komunikacji z ludźmi z tego samego obszaru.
Czym innym jest uczenie umiejetnosci a czym innym narzucanie i wpajanie poglądów.

Komunikacja - no tak, jako techniczna sprawność. Mnie jednak szło o coś innego, mianowicie, że wraz z poznawaniem języka uczymy się - w domu, w szkole, na podwórkach - znaczenia słów. Słowo nie jest obojętne znaczeniowo, a człowiek bywa podatny na manipulację i tak rodzi się przestrzeń światopoglądowa, uzupełniana z czasem o życiowe wybory i przypadki, lubienia i nielubienia. Narzucać to sobie ci i tamci mogą, ja staram się wybierać świadomie. Indoktrynacja - wg mnie - to jest pestka przy obecnej inwigilacji, manipulacji i globalizacji.

W pelni zgoda!

Watek milosny byl symbolem zycia,pokazaniem ze doktor byl z zyciem zwiazany.Po trochu dzieki smierci doktora zostalo naprawione zycie tych dwojga.

'Czy musimy wpychac wiare w filmy ? Po co to komu ?'Nie wiem czy zrozumiales ale
wlasnie o wierze jest ten film to jak jej tam nie wpychac ? Do mnie ten film przemowil i mnie ujal takim a nie innym przedstawieniem podjescia do wiary (mysle ze po czesci utozsamiam sie z Tomaszem jesli chodzi o jego podejscie).Juz nawet nie to nawrocenie w chwili smierci ale proces dojscia do niego jest rewelacyjnie przedstawiony.Po co sw Bernard ? Ot chociazby po to zeby mogl pasc cytat ze nie wazne czy to bylo na jawie czy w snie,i tak Bog sny zsyla.Byla to negacja glupiej i slepej wiary w ktorej formulki i konwenanse sa wazniejsze od istoty rzeczy.Piszesz ze kazdy wierzy w co chce-masz racje.Smieszne jest tylko troche to ze mowiac te slowa sam sobie zaprzeczasz-skoro kazdy wierzy w co chce to w Boga przedstawionego w 'Zyciu..' na zasadach tam przedstawionych tez chyba mozna czyz nie ? :>

CO do zakonczenia-swoj sens one mialo.A niesmaczne ? Wybacz ale widzialem wiele bardziej niesmacznych rzeczy w filmach.

Zwróć uwagę na tytuł filmu- w wątku miłosnym chodzi o to, że życie zostaje przeniesione dalej. Tomasz umiera, ale udaje mu się sprawić, że laska zachodzi w ciążę w jego własnym mieszkaniu (miałem wręcz wrażenie, że dając im klucze świadomie wyreżyserował taki scenariusz). A święty mówi wiele rzeczy, chociażby to że tytułowy proces przenoszenia życia trwa w niezmienionej formie od wieków. Końcówka też była wg mnie mocna, a że wydała się niesmaczna cóż... życie.

Wg mnie film jest z gruntu - zapewne wbrew woli reżysera - ateistyczny - i temu zawdzięcza swoją siłę. Sceny z ptaszkiem dla mnie były ukazaniem surowości praw przyrody, jej obojętności, a jednocześnie nieinteresownej głębokiej uczuciowości - do głowy mi nie przyszło, że to sugestia istnienia Ducha Świętego.
Ptaszek dla mnie był symbolem ciągłości życia, z całym jego bólem, a religijny wywód zakonspirowany w fabule wydaje mi się bardzo nieprzekonujący.