Film oglądało mi się całkiem dobrze. Najlepsze momenty były z ojcem Mike'a (scena w nocy z wybuchami albo krótka scena pomiędzy napisami). Ale film niekiedy się dłużył no i było kilka scen, w których człowiek myślał, że coś się będzie działo, ale scenarzyści postanowili to dokumentnie spieprzyć. Przykład? Scena, kiedy dwóch gościów od byłego przyjaciela Mike'a próbuje porwać jego żonę. Już myslałam, że naprawdę je porwą i zmusza tym samym Mike'a do tego, by koleś zabił prezydenta. I nagle ni z tego ni z owego pojawia się ojciec Mike'a. Skąd on do jasnej cholery wiedział, gdzie mieszka jego synowa?! Przecież Mike mu tego na pewno nie powiedział. No i ta scena z politykami. Najważniejsi politycy na świecie (wśród nich Merkel, Putin, Tusk), a gdzieś w tłumie Morgan Freeman. WTF?! Gdyby wystawili tam aktorów, to bym się nie czepiała, ale po cholerę dawać polityków i jednego aktora? To się kupy nie trzyma. Na mocne 6/7 może 8 zasługuje. Ale mogło być nieco lepiej. Dwie pierwsze części bardziej mi się podobały.