Ja jestem przekonany, że wszyscy są potencjalnie święci..
Co do głównej bohaterki, rzeczywiście jej rola była świetna, doskonale wyraziła taką niewinność, czystość, pokorę, prostotę i duchową wrażliwość oraz radość, która z niej emanuje. Podobne wrażenie miałem oglądając film "Szczęśliwy Lazzaro", który polecam zresztą tutaj, ale tutaj chyba jeszcze bardziej to jest widoczne.
W pierwowzorze z 1943 r. tego trochę nie widzę w głównej aktorce, mimo, że technicznie film może lepszy, bardziej znany, lepiej wyreżyserowany, ale parę szczegółów tutaj przeważa na ten film. Było pare momentów "mistycznych" wręcz, jak np. scena w szpitalu, kiedy ona otwiera się na Bernarda, mimo jego zamknięcia, oporu i wypowiada jakieś słowa, które już nie pamiętam, ale sens jest taki jakby to miłość (lub sam Bóg) przez nią działała, nie zważając na to co zewnętrzne. Było to bardzo autentyczne.
Dałem "8" temu filmowi, głównie za te aspekty, za wiarygodną i przekonywującą rolę świętej i te właśnie "momenty". Było tutaj praktycznie wszystko czego można oczekiwać od tego typu filmu.