Recenzja filmu

Strażnik (1977)

Wzięta modelka Alison Parker mieszka wraz z partnerem Michael'em Lerman'em w jego domu. Poewnego dnia, dziewczyna stwierdza, iż pragnie kupić mieszkanie, w razie wypadku, gdyby Michael z nią zerwał, a ona nie miałaby się gdzie podziać. Po długich szukaniach i wielu protestów ze strony jej narzeczonego, Alison znajduje lokum. Lokum za 400$ w starej dużej kamienicy, należącej do tajemniczego bractwa "Obrońców". Dziewczyna od razu poznaje swoich sąsiadów. Nieco dziwni, ale bardzo sympatyczni ludzie w różnych etapach wiekowych. Najbardziej miły jest starszy pan Charles Chazen, który pierwszy zaprzyjaźna się z kobietą. Niestety sielanka nie trwa długo. W nocy Alison trzęsie się ze strachu, gdy w pokoju powyżej zaczynają się łomoty. Mało tego, sama dziewczyna się zmienia, często mdleje, boli ją głowa, zapomina...lecz to dopiero początek zmartwień, bo prócz niej i starego, ślepego księdza nikt w tej kaminicy nie mieszka... Zacznę od początku...Zaraz po obejrzeniu tego filmu miałem mieszane uczucia. najpierw nie spodobał mi się, później uważałem, że jest fajny, i odwrotnie, aż w końcu doszedłem do wniosku, iż jest OK. Z chęcią obejrzałbym go ponownie. Jeśli chodzi o całość, to nie starszy, aż w takim stopniu. Jest tu wiele scen, które sprawiają, że mamy tzw. "pietra". Miłośnicy Mocnego Gore, ni znajdą tutaj nic dla siebie. Krwi tu jest bardzo mało, nie licząc znikomych czerwonych kolorów wypływających z wnętrza ludzkiego ciała. Aktorstwo jest na bardzo wyskoim poziomie, już sama Ava Gardner w roli drugoplanowej to już o czymś świadczy. Poza tym jest tu więcej nazwisk, które w późniejszym czasie zaczeły się liczyć. Muzyka łatwo wpada w ucho i idealnie łączy się z przedstawianymi sytuacjami. Stylowa jak na tego typu produkcje. Jest to pożądny horror z bardzo dobrą obsadą. Polecam go wszytkim, chociaż nie wszytkich może zadowolić.