T. Rex I

Zespół T. Rex zasłynął jako prekursor glam rocka. Brzmienie piosenek grupy charakteryzuje wysoki, żywiołowy śpiew wokalisty, któremu towarzyszy ciężkie gitarowe brzmienie. Teksty są zazwyczaj krótkie, pozbawione głębszych treści, za to doskonale dostosowane do melodyki utworu oraz dające możliwość pokazania kunsztu wokalnego.
W 1967 roku Marc Bolan i Steve Peregrin Took założyli zespół Tyrannosaurus Rex w Londynie. Przez pierwsze 2 lata funkcjonowali jako duet. W 1968 roku wystąpili na koncercie w Hyde Park. W tym samym roku wydali 2 albumy utrzymane w konwencji psychodelicznego folk rocku. W 1969 roku koncertowali z Davidem Bowie, który występował jako mim.

W 1970 Bolan zmienił nazwę zespołu na T. Rex. W tym samym roku z pomocą Tony'ego Visconti nagrał singiel "Ride a White Swan". Opublikowany rok później utwór dotarł na 2. miejsce UK Top 40. Skład zespołu znacznie się powiększył. Marc zaczął nosić cylinder, boa z piór na scenie oraz nakładał na policzka brokat. Wkrótce inni wykonawcy i ich fani zaczęli naśladować Bolana. Tak narodziła się era glam i glitter rocka. W 1971 roku zespół wydał album "Electric Warrior", który cieszył się ogromną popularnością. Single "Hot Love" i "Get It On" dotarły na sam szczyt brytyjskiej listy przebojów. Olbrzymią popularność i sławę zespołu określono mianem "T. Rextasy" w odniesieniu do "Beatlemanii" jaką cieszyli się The Beatles. W 1972 roku zespół zagrał 2 koncerty na stadionie Wembley, które zostały sfilmowane przez Ringo Starra w filmie "Born to Boogie". W tym samym roku grupa wypuściła singiel "Children of Revolution" (dotarł na 1. miejsce w Wielkiej Brytanii) oraz album "Slider", który odniósł sukces w USA, jednak przepadł na Wyspach. Mimo to dwa single z albumu ("Metal Guru", "Telegram Sam") znalazły się na 1. miejscu brytyjskich zestawień. W 1973 roku wydali eklektyczną płytę "Tanx" (nagrywali ją z użyciem takich instrumentów jak melotron czy saksofon). Utwór "The Street and Babe Shadow" był przykładem funku, zaś "Left Hand Luke and the Beggar Boys" było nawiązaniem do gospelu i posiadało żeński chórek. Formacja wypuściła też singiel "20th Century Boy", który ciesząc się dużą popularnością wszedł na podium listy przebojów. Opublikowany w tym samym roku album "The Groover" oznaczał koniec złotej ery zespołu, w trakcie której aż 11 singli grupy z rzędu trafiało do UK Top 10. W kolejnych latach skład zespołu diametralnie zmienił się. W 1974 roku wydali album "Zinc Alloy and the Hidden Riders of Tomorrow", na którym po raz ostatni pracowali z Viscontim. Zespół został oskarżony o plagiat płyty "The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars" Davida Bowie, mimo że Bolan już w połowie lat 60. wypowiadał się o chęci występowania pod pseudonimem "Zinc Alloy". Kolejny album "Bolan's Zip Gun" został zmiażdżony przez krytyków za nieudolny powrót do brzmienia z płyty "Electric Warrior". Sława i popularność zaczęły zanikać. Marc Bolan przeniósł się do USA, aby uniknąć płacenia wysokich podatków. Przestał też być wegetarianinem, przez co sporo przytył. Prasa szydziła z jego wagi. W Ameryce nagrali płytę "Futuristic Dragon", która była powrotem do formy. Wydany rok później album "Dandy in the Underworld" zachwycił wielu krytyków. Bolan schudł i odzyskał swój delikatny wygląd. Trasa koncertowa po Wielkiej Brytanii z zespołem The Damned zbierał pozytywne recenzje. Wraz ze wzrostem popularności Bolan planował znowu występować z Finnem i Tookiem oraz ponownie współpracować z Viscontim.

Grupa zakończyła działalność w 1977 r. w związku z tragiczną śmiercią lidera - kompozytora, wokalisty i gitarzysty Marca Bolana, który zginął w wypadku samochodowym. 

T. Rex przyczynił się do rozwoju kilku gatnków muzycznych, m. in. glam rock, punk, post-punk, indie pop, britpop i rock alternatywny. Twórczość grupy wywarła wpływ na wielu artystów, m. in. New York Dolls, The Ramones, Kate Bush, Siouxsie and the Banshees, Joy Division, R.E.M., The Smiths, Pixies.