Zapis codziennych czynności kobiety w ciąży, które na ekranie przeradzają się w rytuały. Estetyczne kadry nawiązują do malarskich i fotograficznych aktów. Intymność sytuacji podkreśla spokojna wędrówka kamery, wolny montaż scen, łagodne, rozproszone światło dzienne i kolory w delikatnej tonacji. Widać całą intymność i archetypicznośćZapis codziennych czynności kobiety w ciąży, które na ekranie przeradzają się w rytuały. Estetyczne kadry nawiązują do malarskich i fotograficznych aktów. Intymność sytuacji podkreśla spokojna wędrówka kamery, wolny montaż scen, łagodne, rozproszone światło dzienne i kolory w delikatnej tonacji. Widać całą intymność i archetypiczność ciąży, a także spokój i bezpieczeństwo kobiety w zaciszu domowym. Wyidealizowana rzeczywistość zostaje przerwana wydarzeniami, które miały miejsce po porodzie.
Lepszy od Naszej klątwy, choć przeczy temu, co dziś mówi reżyser - o tym, jak to trzeba było go przekonywać i namawiać do skierowania kamery na swoją rodzinę - zrobienia "Naszej klątwy"...